302. Basketbal en Kunst

WIE MIJ KENT weet dat het in m'n vorig leven zoniet 'al' dan toch 'heel veel' basketbal was wat de klok sloeg. Basketbal voor en basketbal na. Spelen, trainen en training geven, coachen, lezen, kijken, analyseren, voorbereiden en heel veel nabespreken. En als het even kon en mocht: teachen, in de cursus(sen) of op een bijscholing, in navolging van mijn goede vriend en voorbeeld Jef De Koster. Wie me nog beter kent en de laatste decennia ook is blijven volgen weet dat de druk steeds meer van de ketel is gegaan. Ook de basketbaldruk. De riem werd er 1-2-3 afgelegd en er kwam tijd voor andere dingen. Zoveel verschillende hobby's en interesses dat er voor de oude basketbal-liefde geen ruimte, maar ook geen aandacht meer was. Blijkbaar moest ik eens naar het absolute nulpunt zakken. Om dan heel gezapig, stap voor stap, quasi 'en stoemelings' terug richting basketbal-arena  te evolueren. Zo is het dan ook gegaan. Volgers die mijn blogsel tussentijds of iets regelmatiger bezoeken weten dat het recentelijk, en dan bedoel ik wat er in blog-edities #284 en #285  te lezen staat, 'van dattem' was. De puzzelstukjes van goesting, nostalgie en herbeleven vielen weer eens mooi in elkaar. En ze pasten, evenwel zonder enige vorm van engagement. Gewoon die samenloop van omstandigheden leidde tot een paar toffe momenten, waarna de rest als vanzelf volgde. De schaarse artikels in de Vlaamse pers even overlopen, ook de resultaten en statistieken op de BNXT-site eens bekijken, en zie... de Kangoeroes worden zowaar kampioen en ze spelen de Belgische Play-offs. Eerste ronde proper afgewerkt en nu in de halve finales. Kangoeroes - Limburg United en Kortrijk Spurs - Oostende. Die dubbele tweestrijd moet na een best-of-five de twee finalisten leveren. Lang geleden dat ik hier nog zoiets in woord en beeld gebracht heb. Toch wel benieuwd naar de resultaten, en dus blijf ik het volgen. Los van alle dwang heb ik de logo's dan maar op een totaal andere achtergrond geplaatst, niks met basketbal te maken. Hoewel... de jonge maker van de stoepkrijterij speelt ook haar eerste jaar met de grote oranje bal. Tijdens een vrije dag en op bezoek bij bomma en bompa werd het stoepkrijt bovengehaald en alvast nog eens uitgeprobeerd op een stuk van de oprit. Het heeft wel iets vind ik. Knap gedaan, dochter en kleindochter. Zo knap dat we er een hele reeks foto's aan besteed hebben. Met de drone ging 'broer-nonkel-peter' Bram op zoek naar een aantal overzichtsbeelden vanuit de lucht terwijl bompa voor het meer gedetailleerde werk ging vanop de grond.  Streng selectieve beelden van een oefenproject zijn het geworden en een kleine greep daaruit ziet u hierboven. Enkele dagen later is de hele oprit met 'spoed' en hoge druk gereinigd en ligt nu klaar voor het echte werk. Er staan in de nabije toekomst enkele werfbezoeken gepland, tot en met een meerdaags verblijf en dan gaan we er eens samen invliegen. Kunst op de betontegels, waarom niet. Wie weet nog hoe Banksy begonnen is...?