Marco Polo Strikes Back

BUURMAN MET HOND. "Goeiemorgen." Hij beëindigt zijn wandelingske, ik begin eraan. 't Is 6u10, in een voor mij absoluut vroege ochtend en ik duik de Hobokense Polder in. Mijn eerste volledig etmaal als 73-jarige en daar wil ik tenvolle gebruik van maken, profiteren en genieten. Het wordt een hete zomerse dag zoals we er dit jaar nog niet teveel gehad hebben en dus kan ik er maar beter vroeg bij zijn. Daarenboven hoor ik al mijn hele leven lang dat goed begonnen half gewonnen heet te zijn. Die lijn mag ik misschien niet al te rigoureus doortrekken, aangezien eerste gewin ook vaak als kattegespin te boek staat, edoch menigmaal heb ik aan den lijve mogen ondervinden dat uitstel dan misschien geen afstel hoeft te zijn maar dat je toch beter niet tot morgen uitstelt wat je vandaag nog van een ander gedaan kunt krijgen. De pragmatische filosoof in mij is blijkbaar mee op wandel gegaan. Dan ben ik tenminste niet alleen en kunnen we samen genieten van de rust en de stilte. Ik heb...

HOE ZOU HET met de 'brugvoeg' aan het Sportpaleis zijn? We horen er niks meer over in de radio-verkeersberichten. Wel files, aanschuiven en tijdverlies... maar geen 'brugvoeg' meer. Eind goed al goed?  We hebben de boel zoveel mogelijk vermeden. Een voordeel van op rust gesteld te zijn. Loslaten... doen, en niet vergeten. Op het muzikale vlak kwamen deze week The Beatles aan bod. Meestal special editions, remasters, studio rehearsals - beetje achter de schermen luisteren... én de rode en de blauwe dubbele verzamelaars. Amai amai, echt terug naar de hele jonge tienerjaren. Wat een belevenis weeral. Ondertussen de Hoogteverschillen van Julian Barnes nog een keer herlezen. Over ballonvaart en fotografie, het samenvoegen en weer ontkoppelen en dan minder overhouden... zoals twee mensen die samenkomen, een van de twee verliezen en met groot gemis verder moeten. Allebei? Verlies, afscheid, missen, rouwen en verdriet. Prachtig en met zeer indringende passages. Heel gevoeli...

WIE EEN PUT graaft om zijn en des anderen uitwerpselen te dumpen weet dat die bij regelmaat dient geledigd. Dat is wat hier een paar dagen geleden op professionele wijze heeft plaatsgevonden. De klus is geklaard, de beerput werd 'geruimd'. Het voorbereidend werk heb ik zelf verricht. Ooit werd  de installatie ruim onder het maaiveld aangelegd om er zeker van te zijn dat er geen geurhinder zou optreden, wat gelukkig ook (nog) nooit het geval is geweest. Dat houdt wel in dat er moest gegraven worden, en aangezien ik in tussentijd het (niet zò) lumineuze idee heb gehad om net daar ook de houtberging op te stellen...  Er moest dus hout geruimd en verstapeld worden, losse tegels verplaatst én gegraven: een tijdvergend jobke. Maar nu is alles achter de rug en het eigenlijke 'ruimen' was op nen ik en ne gij gefixt. Proper werk, merci mannen. Ondertussen laat ik de Qatarese televisiemomenten voor wat ze zijn. Volgens sommigen, ook al eens 'wel ingelichte bronnen' genoe...

HET EINDE VAN het EK Atletiek en de start van La Vuelta sluiten dit jaar perfect bij elkaar aan, en dan zeker de televisie-uitzendingen ervan. In de periode dat tante Corona en nonkel Covid ons met hun bezoek ambeteren, in quarantaine dwingen en periodisch aan het bed kluisteren kan ik mij geen betere ontspanning dromen dan af en toe een 'loos' momentje voor het scherm. Op die manier valt een en ander dan toch nog op het goede moment in de juiste plooi. Het had veel erger gekund. Covid-19 is niet zomaar een griepje, maar gelijkenissen zijn er wel. En dan al zeker over een grote tijdspanne heen. "Griep, zei 'ons Moeke' vroeger, dan moet ge veel rusten, hete thee drinken, op tijd nen aspro tegen de koorts en de pijn pakken en... veel rusten" Ben, haar wijze woorden indachtig, trouw gebleven aan die goede raad en heb veel van m'n hersteltijd in horizontale positie en dan vooral nog in bed doorgebracht. Wat vroeger goed voor me was heeft blijkbaar ook nu ge...