Marco Polo Strikes Back

TIJD VOOR VERNIEUWING   was aangebroken. Nadat ik een kleine twee jaar geleden voor het eerst een "kijkbril" voor ver en middellange afstand was gaan gebruiken is mijn waarnemingsvermogen wel behoorlijk verbeterd. De oogarts had me echter gewaarschuwd: dit zou maar een tijdelijk afblokken van de problematiek inhouden. Gezien mijn leeftijd en de genetische achtergrond wordt rekening gehouden met een geleidelijke verzwakking van de kijkprestaties. Met oogdruppels proberen we de situatie onder controle te houden, maar op termijn zal een ingreep noodzakelijk worden gezien ook "cataract" op de loer ligt. Toch gingen we eerst nog voor een bril. Met de tijdelijkheid van de hele onderneming voor... euh, inderdaad "voor ogen" gaf de arts een tip om mij op economisch verantwoorde wijze van de bedoelde kijkhulp te voorzien.  EYELOVE  werkt niet met eigen winkels maar via verkooppunten, in België meestal een apotheek. Een degelijk systeem dat ook nog eens prima werkt ...

HET KAN OOK simpelweg heel gewoon, zonder veel toeters en/of bellen. Als ik vorige week een beetje om me heen keek tijdens wandelen en korte fietsverplaatsingen dan was het vrij duidelijk dat ook in de kleine dingen de lente plots volop aanwezig is. Met veel plezier ga ik door de overjaarse knieën om een fris bloemeke op de sd-kaart of in de cloud op te slaan. Vast te leggen op de gevoelige plaat zoals we vroeger pleegden te zeggen. Gewoon goed kijken, en soms hoeft het zelfs niet eens zo goed. Op wandel in onze polder knallen de bloesems en andere fleurigheden om me heen dat het een lieve lust is. Variatie zat, schonigheid ligt voor het rapen, kleuren laten de natuur schitteren. We vinden het allemaal zo gewoon, maar mensen wat is het toch schoon. Dat de witte dovenetel een schoonheid is hoeft geen betoog.   De pluizig uitgebloeide paardebloem heeft haar eigen charme zoals ze daar klaarstaat om uit te waaieren. Ook boshyacinten hebben ondertussen hun plekje veroverd in het Hoboke...

EEN TWEEDE KEER met dezelfde bemanning naar dezelfde bestemming. We hadden er zes maanden geleden zo van genoten dat er gerust een vervolg mocht komen. Dat was dus vorige week. Rustig park, rustig huisje, rustige duinen, rustige zee. Wel met, op ruime afstand van de vakantiehuisjes, een mooi aanbod aan georganiseerde activiteiten, vooral voor de 'kleintjes'. In ons gezelschap zat zo'n enthousiaste youngster, bruisend van energie. Toch bleek de nabijheid van de zee en de bijhorende lucht een gunstige invloed te hebben op het slaappatroon van de jeugd. En... konden ook de oudjes van voldoende nachtrust genieten. Zelfs de volle maan in al haar glorie heeft onze slaap niet verstoord. De aparte locaties tussen met duingras begroeide zandruggen zorgen voor een bijzonder rustgevende sfeer, en ook dat is mooi meegenomen om van een korte vakantie een recuperatie-booster te maken. Er moet niks, er mag vanalles, en daar proberen we een goeie mix van te maken. Regelmatig naar het stra...

WAT EEN WEEK was dat. Het enige wat ik ruim op voorhand wist en gepland had was de 3+ theatervoorstelling van Klein Drama . Heel goed op tijd kaartjes gekocht voor het optreden in 'de Gam', diezelfde vroegere dorpskerk van Terhagen waar we onlangs nog Grof Geschud zagen schitteren.  "morgen is 1 keer slapen" zou het nu dus worden. Knap om zoiets met de jongste van onze familie te beleven. Prachtig geschreven en subliem ten tonele gevoerd kleutertoneel. Merci Katrien & Raf, Elena en de hele crew! Het zorgde achteraf voor een creatieve impuls bij dezen bompa. De mens kladderde zomaar meteen twee mini-canvasjes vol met wat ideeën uit de voorstelling. Zomaar...  We doen het in omgekeerde volgorde en gaan enkele dagen verder terug in de tijd. Er was nog maar eens een grote goesting ontstaan om GRIND van Kommil Foo opnieuw te zien, ten zevende male... en dan liefst in de min of meer nabije toekomst. Goesting alleen is niet genoeg, je moet er ook nog bij geraken. In V...

EEN HALVE EEUW al loopt deze 'spring in 't veld' op onze aardkloot rond. Onze eerstgeborene, Bieke. Het doet wat met een mens als het zover is en hij zijn kind de 50 ziet passeren. Ik kan boeken vullen met  anekdotes en straffe verhalen allerhande, maar ik houd het bij deze twee gecollageerde prenten. Eentje van toen en een van bijna nu. Die zeggen zoals we allen weten zoveel meer dan... En om af te sluiten natuurlijk nog een hele dikke proficiat aan onze jarige.  Hieper de pieper de piep, Hoeraaa !!!!

HET HEEFT LANG geduurd maar eindelijk ben ik erdoor geraakt. WANNES -  Hier is hem terug .  Dree Peremans heeft zijn best gedaan om zo goed mogelijk leven en werk van de Antwerpse volkszanger Wannes Van de Velde te reconstrueren en het in 2016 in een fors boekwerk te pompen. Eentje dat door iedereen op een eigen manier kan gelezen en gesmaakt worden. Zelf heb ik vooral genoten van de hoofdstukken en passages waarin de jeugdjaren van kleine Wannes aan bod komen. Geboren in 1937 en dus nog bewust een stuk van WO II meegemaakt. Daar zit al direct een bijzonder moment aan verbonden. Ik lees iets over vader Steveniers die op de torenspits van de Antwerpse kathedraal klimt. Stuur een foto door en krijg prompt telefoon van Willy, ons aller basketkeizer. Fijne babbel, het boek komt tot leven. Iets later gaat het over de schooljaren na de oorlog en zijn tijd op de academie. In die periode passeert er een Peleman in het verhaal. Even m'n licht opsteken bij buurman Axl, maar neen dat ...