Marco Polo Strikes Back

GEEN POLITIEKE COMMENTAREN. De wereld draait ook door zonder. Ook mét natuurlijk, maar dan mag je er niet versteld van staan dat het hier en daar een boeltje wordt en het geheel mogelijks vlotjes in de soep draait. Edoch, daar heb ik het niet over: geen ergernissen noch gezever hier. Op eigen erf valt heel wat te beleven of wat denk je? Wat denk je dat ik denk als 's morgens de gordijnen opengaan en deze prachtexemplaren me toelachen. In het voorjaar voorzichtig zien ontspruiten op een 'ontgraste' zone in de voortuin. Lekker zuidelijk georiënteerd en klaar voor een enthousiaste zomerse ontwikkeling. De bloemenweeld in het 'wilde' perk van La Pola. Maanden aan een stuk dag-in-dag-uit steken er nieuwe hun kop(je) op. Opeenvolgend variërende kleurencombinaties als ware het de voorafbeelding van coalities waarmee de onderhandelende partijen na de verkiezingen te maken zouden hebben. Hier blijft het binnen de perken, maar de combinaties zijn  waanzinnig mooi en het blij...

LETTERS EN CIJFERS. Daaruit pleeg ik de laatste tijd bij regelmaat inspiratie te putten en mijn blogsels  aan op te hangen. Enkele weken geleden maakte ik melding van een eventuele bijdrage rond " A16 ". Voilà, hier is 'em. En ik verwees toen naar een week eerder. Dat klopt, maar de 'pointe' van het verhaal kwam pas gisteren aan bod. Dus alles op een rijtje en misschien beginnen bij het begin. Eind september las ik ergens dat Kommil Foo nog eens naar 'den Arenberg' ging komen voor een paar extra voorstellingen. Nu heb ik 'GRIND', want over die productie gaat het, wel al enkele keren gezien. In try-out, in première en ook al eens over de grens. Ik dacht nòg meer, maar goed het ging nu zeker niet voor het eerst zijn. Ben al langer gewoon aan het feit dat de optredens van 'ons jongens' voor mij meerdere malen absoluut genietbaar blijven. De grote lijnen, de onderliggende lagen, de fijne varianten die ze als de gewoonste zaak van de wereld te...

DE LOKALE VERKIEZINGEN zijn achter de rug. De teerlingen zijn andermaal geworpen en de toekomst gaat uitwijzen of we het deze keer wél bij het juiste eind hebben. Voor het eerst sinds héél lang was er geen opkomstplicht en dat leverde lager dan verwachte cijfers op. Een mooi excuus voor iedereen die op 'zwakke' resultaten uitkwam, hoewel... (bijna) alle partijen vanmorgen nog klonken als overwinnaars. Er is overal wel iets om tevreden over te zijn, bij de ene al meer dan bij de ander. Toch diende ik dit weekend niet alleen een politieke keuze te maken, er werd ook uitgekeken naar een beslissing betreffende de aanschaf van een nieuwe computer. Of dat er een andere werkvorm zou gehanteerd worden: iMac 'tout court' of een MacBook met of zonder extra monitor? Er blijken nogal wat opties mogelijk. Gelukkig kan ik voor ondersteuning daarbij beroep doen op de rustigheid zelve van zoon Bram. Als het over die dingen (en ook andere) gaat voel ik me goed wanneer hij mee een oogje...

EEN ONGELUK KOMT nooit alleen. Slijtage of een defect blijkbaar ook niet. En als er iets stuk gaat volgt er in vele gevallen snel nog eentje dat z'n pijp aan de alomgekende Maarten geeft.  Zo begon een periode van verval alhier tijdens mijn meest recente haagsaga. Jaarlijks doe ik twee keer de ronde langs en omheen de ligusterweelde die ons domeintje afbakent. In vroegere bijdragen is te lezen hoe de uitvoerder van dit evenement keer bij keer een deel van zijn pluimen verliest. Jeugdig geweld en gedrevenheid om de klus zo snel mogelijk te klaren is met de jaren geëvolueerd naar berekende rustigheid en eerder gespreide aktiviteit. Als 'de groene bakken' gevuld zijn mag ik er van mezelf den blok even opleggen tot de drie containers geleegd zijn door medewerkers van de huisvuilophaling. Drie per week dus, dat is nog steeds een haalbare kaart. Hoe lang die rooie heggenschaar van Wolf Geräte , een HS 50E om exact te zijn,  me daarbij al van dienst is weet ik niet meer uit te v...

HET 'BLOGGEN' LOOPT  met horten en te weinig stoten. Niet zoals ik het graag zou hebben. Da's al meer gebeurd en dat gaat vast nog wel eens voorvallen. Geen paniek dus, maar een fijn gevoel is anders. Denk dat het ook te maken heeft met de onderwerpen die ik al dan niet de moeite van het vermelden waard vind. Nog meer met de aandacht en vooral de tijd die ik eraan wil besteden. Los van alle wereldbranden, conflicten, natuurfenomenen, verkiezingen, pogingen tot regeringsvorming en noem maar op... Geheel los daarvan en van nog veel meer, en hoewel ik er geen minuut van gezien of beleefd heb in de live-uitzendingen: deze foto. Een rugaanzicht van de nieuwe wereldkampioen wielrennen. Zo heeft de rest van het rennersveld hem een groot deel van de koers in beeld gekregen. Voor hen uitrijdend met de " 22-22 " op zijn rug. Dikke proficiat, mister Pogacar. Maar ook dit terzijde. De anekdote die eraan vasthangt en mij inspireerde om een nieuw fragment aan deze blogverzameli...