256. Oud en nieuw

EEN ONGELUK KOMT nooit alleen. Slijtage of een defect blijkbaar ook niet. En als er iets stuk gaat volgt er in vele gevallen snel nog eentje dat z'n pijp aan de alomgekende Maarten geeft.  Zo begon een periode van verval alhier tijdens mijn meest recente haagsaga. Jaarlijks doe ik twee keer de ronde langs en omheen de ligusterweelde die ons domeintje afbakent. In vroegere bijdragen is te lezen hoe de uitvoerder van dit evenement keer bij keer een deel van zijn pluimen verliest. Jeugdig geweld en gedrevenheid om de klus zo snel mogelijk te klaren is met de jaren geëvolueerd naar berekende rustigheid en eerder gespreide aktiviteit. Als 'de groene bakken' gevuld zijn mag ik er van mezelf den blok even opleggen tot de drie containers geleegd zijn door medewerkers van de huisvuilophaling. Drie per week dus, dat is nog steeds een haalbare kaart. Hoe lang die rooie heggenschaar van Wolf Geräte, een HS 50E om exact te zijn,  me daarbij al van dienst is weet ik niet meer uit te vogelen, wel dat ie er vorige week ineens de brui aan gaf.  Om toch enigzins op schema te blijven heb ik me direct een vervanger van Bosch aangeschaft: de EasyHedgeCut 55. En of het een goeie beslissing was. Het ging plots allemaal veel vlotter en handiger in die  laatste rechte lijn. Hierbij dan ook een bijna idyllische prent van beide. Oud en nieuw, zij aan zij: de ene na al dat geleverde werk en de andere klaar voor nog even zovele uren snoeiwerk. Als de ouwe heer Polo dat zelf ook maar zo lang volhoudt. Ondertussen was de navigatie van de auto aan een update toe,  is een onderdeel van het rookmeldersysteem aan het einde van z'n Latijn, begaf een paneelbevestiging van de vaatwasser het en dient er ook nog ergens een stuk voegwerk vernieuwd te worden. Druktes, besognes en handen vol met plannen, afspreken en hier en daar zelf een handje toesteken. Dan dreigt stress de kop op te steken. Gelukkig is er de polder om bij mooi weer te wandelen, een hometrainer om tijdens de eerste herfstkuren indoor te pedaleren en tussendoor een moment om Tender Bar  van J.R. Moehringer nog eens te lezen. Voor de 'zoveelste keer' en wederom de moeite waard. Ook daar gaat oud en nieuw hand in hand. Ik bedoel 'oud en jong'...