186. Θάλασσα - Thalassa

DAG OP DAG een week geleden zag ik voor het eerst sinds lange tijd de zee. Het was er bijna weer niet van gekomen, ondanks een hele lange week Westhoek met wandelen en fietsen in alle richtingen. Maar uiteindelijk dan toch wel: tijdens de laatste fietstocht. We zouden in schoonheid eindigen en daar mocht voor 'den deze' nog een schepje bovenop. De geplande route over Veurne bood een mogelijkheid om door te steken naar De Panne. De matige zuid-oostenwind zorgde bij mij persoonlijk voor enige overmoed en dus gingen we bij knooppunt #84 linksaf naar #1 en verder rechtdoor naar de dijk, annex het strand... en de zee. Ooit leerde ik op jonge leeftijd dat de oude Grieken daarvoor een prachtig woord hadden bedacht. Volgens mij dan toch: Θάλασσα. Jammer genoeg zonder uitroepteken, want dat kenden de Hellenen niet. Toch heb ik het 'in gedachte' uitgeschreeuwd toen we daar voor die licht kabbelende Noordzee stonden. Rug aan rug met Leopold I en de ogen gericht over het  water naar pakweg Ipswich. Dat ligt in die richting ergens aan de overkant. Het was in al zijn eenvoud een bangelijk mooi moment. Heb er kortstondig van genoten want de terugweg riep ons op tot actie en dat heb ik geweten. Diezelfde wind van daarstraks was voor geen graad gekeerd en blies dus pal op de neus. Niet hevig, maar genoeg om deze overjaarse amateur met pozen serieus pijn te doen. Een stevige maaltijd op de Grote Markt in Veurna was, omdat er ook daarna nog een flinke portie 'fietsen' op het menu stond, dan ook niet het beste idee. Nog meer afzien. Maar toch niet klagen, want ik had de zee gezien: Θάλασσα!!! En voor mij met wel drie uitroeptekens...