310. Een en ander op een rustige helling

EN DAN DIT. Trouwe lezers en bezoekers van dit forum weten dat mijn gezondheidsverhaal er ondertussen één is geworden van vele keren een beetje vallen, maar tot hiertoe gelukkig iedere keer weer opstaan. Helemaal rechtop is telkens de bedoeling, de realiteit is al een hele tijd een ietsiepietsie anders. Zowel op cardiaal als oncologisch vlak staan mij in de min of meer nabije toekomst al dan niet ingrijpende aanpassingen te wachten. Vertrouwen op en geloven in, da's de boodschap en ook het motto waarmee ik deze periode ga doorkomen. Teneinde de batterijen op te laden had La Pola een hele tijd geleden al het idee opgevat en de plannen gesmeed om weer eens een natuurhuisje te boeken. Nu dus...

Naar Bakkefean in het hoge noorden van Nederland, oftewel Bakkeveen in Friesland. Zowat halfweg tussen Leeuwarden (Ljouwert) en Assen en niet ver van het drie provinciënpunt waar Friesland, Groningen en Drenthe mekaar raken. Enfin, een heel eind rijden vanuit Antwerpen. Te beginnen met de steeds beruchter wordende verkeersperikelen op wat we nog altijd en tegen beter weten in 'den Aantwaarepse Ring' blijven noemen tot en met vertragingen in de buurt van Zwolle. Maar we reden met hoge verwachtingen een nieuwe uithuizigheid tegemoet, dan kan een mens wel wat hebben. Zijn goed aangekomen en dat het hemelwater op dat moment met 'bakken' uit de lucht viel kon de pret niet bederven. Fietsen van het rek (eerste keer met de twee i:SY's achterop!), uitladen en installeren. We sluiten de dag af met een eerste wandelingske in de directe omgeving van onze standplaats voor een week. Het valt er meer dan mee. Ferm huis(je) met zoniet alles dan toch een heleboel erop en eraan. We zijn gekomen om al wandelend en fietsend te genieten en daartoe hebben we in de omgeving van Bakkeveen alle gelegenheid. Heel afwisselende wandelpaden doorheen bossen, duinen en open velden. Het Fochteloëveen is een absolute aanrader, en goed bewandelbaar vanuit Ravenswoud. Toren Zeven... waar heeft die z'n naam van? We stappen daar tussen natuur en gebiodiversifëerde gewassenteelt op door boeren gepachte gronden van Staatsbosbeheer. Aan de rand van de Bakkeveense duinen zie ik een hoge den met een kronkel in z'n hoofd. Die mag mee in de selectie, terwijl het bos bij 'Het Witte Huis' ernaast valt. Een zoektocht naar in oude levende bomen gesculpteerde figuren: 'Als bomen konden spreken'. We zoeken en blijven zoeken en komen maar aan een 14 op 20. Mooi resultaat voor studenten, maar voor ons een teleurstelling. Waar zijn die andere zes gebleven? We doen ervaring op langs het kronkelende fietspad doorheen het Slotplaats-bos. 'Gewoon' prachtig! En Veenhuizen dan? De eerste Kolonie van Weldadigheid die nu dienst doet als Gevangenismuseum. Allemaal het beleven en bezoeken waard. Tot en met de heideschapen die ons bij de laatste avondwandeling gezelschap kwamen houden. We hebben er weer een prachtige ervaring bij, eentje om in te kaderen. Net als het rood-oranje vest dat de muur van mijn slaapkamer sierde. Mooi schilderij... gewoon: mooi schilderij. En de rust en de stilte rondom niet te vergeten. Met overal op heel veel boerderijen die twee zwanen. Speciaal, en met een hele uitleg erachteraan. Zo, dat was het voor nu. Op het vervolg gaat u weer even moeten wachten...