321. Drie - twee - één ...

 
ALS DEZE HOOFDING ooit op het juiste moment gebruikt mocht worden in mijn verhaal dan is het wel nu. Ik tel 3-2-1 af naar 1-2-3 bezoeken aan Mercurius. Waarvan ik een prachtig beeld driewerf in bovenstaande prent heb geplaatst teneinde het verhaal iets visueler te brengen. Beeld dat ik vond op Visvliet.com waar nog veel meer te rapen valt. Hahaa, opnieuw enkele lange afstandsvluchten in gedachte? Is je internationaal paspoort wel in orde, jongen? Neen, dat is het helemaal niet. Heb ook geen ambitie om in het succesnummer van mijn KF-vrienden Raf en Mich op te treden. Dan zou ik mij eerder laten dragen...  Wie me volgt weet ondertussen dat wij onze buitenhuiselijke uitstappen al jarenlang beperken tot natuurhuisjes in de min of meer nabije omgeving van ons eigen stekje bij de Hobokense Polder. Daar heeft 'corona' voor gezorgd, en ik moet toegeven: daar zijn we niet rouwig om. Maar genoeg rond de pot gedraaid, even ernstig nu. Sinds enige tijd zijn de prostataire bloedwaarden niet meer wat ze zouden moeten/kunnen zijn. En bij nader onderzoek onder de scanner bleek dat er net als in 2014 een 'plek' actief is op m'n borstbeen. Het lijkt ondertussen meer en meer op een 'neverending story'. We gaan opnieuw bestralen. Korte serie maar wel intens. Het 'probeermoment' ofte simulatie was alleszins al een voltreffer. De medisch dienstverlenenden Cindy, Davina en Tinne hebben dat goed gedaan en daarenboven mocht ik tussen de vouwen door nog een keer mijn verhaal doen. De meesten van jullie weten wat dat voor mij betekent. Daarna ging ik langs bij Anke van 'Zorgzone Oncologie' om de juiste planning van het gebeuren uit te laten tekenen. Na meerdere jaren en een wisselend parcours was dit een fijn weerzien. En dit is het dus geworden: drie keer een 'op-en-af'-je naar Mercurius, één van de radiotherapeutische zonnebanken van ZAS Sint-Augustinus. Netjes binnen één week: maandag, woensdag, vrijdag. Daarna nog een afspraak bij een medisch oncoloog om de checken of de heropgestarte hormoontherapie niet met een of andere nieuwe medicatie kan ondersteund worden. Dan kus ik toch m'n twee pollen dat dit hier allemaal mogelijk is en binnen handbereik. West-Europa, België, Vlaanderen, Antwerpen... misschien ook maar eens de goeie kant van de medaille bekijken? 

Over medailles gesproken: we proberen af en toe wat mee te pikken van het WK Atletiek. Voorlopig blijf ik, om het zacht uit te drukken, toch wat op m'n honger wat Belgische medailles betreft. De actualiteit echter haalt me op dit eigenste moment in: merci Isaac Kimeli. En wat kunnen de Tornados en de Cheetahs, behoudens hun bizarre bijnamen, daar straks nog aan toevoegen? Dan zit het erop, dan gaan we al even 'af en toe' wat snooker meepikken. En niet te vergeten: de herfst doet haar intrede vandaag. Die heeft de start alvast niet gemist. Drie - twee - één ... toen kelderden de temperaturen, zat de lucht vol grijze wolken en ging het meteen ook wat miezeren.  Herfst? Dan probeer ik zelf maar het 'stralende' zonnetje in huis te zijn...