DE ZONNIGE DAGEN hebben dan toch hun intrede gedaan. Nooit panikeren, niet klagen. Maar toch... ik begon bijna te twijfelen. Zeker als de aangeboden Facebook herinneringen mij herhaaldelijk met de neus op die meteorologisch hoogstaande Corona-tijden drukten. Hoe toen het blijkbaar immer mooie weer mij telkenmale naar buiten lokte. Vroege wandelingen in de Polder, fototoestel bij de hand. Lekker lang en onbezorgd mijn weg zoeken langs krimpende waterpartijen en doorheen de naar water hunkerende natuur struinen. Daarna thuis ontbijt op het terras en de opnames checken. Want verder niks te doen. Selecteren, bewerken waar wenselijk, bijknippen waar nodig en dan monteren in iMovie. Muziekje erbij en klaar was het zoveelste filmpje. Om de bezoekers van m'n 'pagina' te verwennen met natuurimpressies van 'ons' polderlandschap en af en toe zijn bewoners. Dat waren nog eens tijden. Beperkingen alom, weinig contacten en zoeken naar veilige activiteiten. Maar rust en geen moeten, en mogen ontdekken dat kleine dingen zoveel inhoud kunnen hebben. Je moet er alleen maar naar kijken. En dat heb ik gisteren eindelijk nog eens in een gelijkaardige format gedaan. Wandelen, vroeg de deur uit, foto's maken, rust en genieten. Een noordenwind, al dan niet met oost- en/of westelijke varianten, heeft zijn kwaadste tijd achter zich gelaten en dient in beperkte mate om de sterk oplopende temperaturen voorlopig nog wat te temperen. Zo hebben we het graag. Er zijn zeer genietbare zitmomenten op tegen de wind beschutte plekjes. Af en toe de schaduw al eens opzoeken is ook niet fout. Verder is er terug meer drang om tussentijds op de tweewieler te kruipen. Geen klassieker of ronde, geen E- en ook geen koersfiets, neen: gewoon puur natuur peddelen en trappen tot het eindelijk weer wat op fietsen gaat lijken. Het kleine werk dus.
Het grote wordt dan weer bewonderd en bekeken. Ook daar valt, zij het op een totaal andere manier, van te genieten. In de NBA spelen Miami en Denver de uiteindelijke finale: een best-of-seven die zich veelbelovend aankondigt. Kijken dus, en als het er echt om gaat spannen misschien wel eens een rechtstreekse in het holst van de nacht. Verder was er wat we in m'n jonge jaren "de hoogmis van het voetbal" noemden: de F.A. Cup Final in het Wembley stadion. Heb ik na vele jaren weer eens integraal bekeken. Dat Engels voetbal heeft toch iets speciaal, en in zo'n confrontaties nóg iets extra. Erg van genoten! En dan was er de onbeschrijfelijk spannende afwikkeling van het Belgisch voetbalseizoen. Door (wandel!)omstandigheden bleef mijn beleving hiervan beperkt tot de vijf allerlaatste radio- minuten... En dat was op zich al een topervaring . Te gek voor woorden.
TDus houd ik het bij die kleine dingen van hierboven en bij de foto's ervan. Zomaar gratis en voor niets...
Reacties
Een reactie posten