131. Wat een week

DIT WORDT 'EM dan, de laatste MPSB-blog van het jaar. Als alles verloopt volgens plan dan hebben jullie na deze en vanaf morgen alleen nog de dag-voor-dag "FOTO TOP12 2022" tegoed en dat zal het dan geweest zijn. Om deze laatste aflevering in te vullen staan er een serie bijzondere items geprogrammeerd die voor mij van de voorbije week een van de fijnste van het jaar hebben gemaakt. De strijd tegen mijn prostaatkanker wordt onverminderd en gelukkig ook mét suXXes voortgezet. Zit sinds ruim een jaar aan de hormoontherapie, en die werkt momenteel perfect. Het was weer tijd voor de driemaandelijkse controle én het VIIIste Zoladex-shot. De resultaten zijn prima, dus da's goed nieuws. Oncoloog content en ikke natuurlijk ook. We zullen doorgaan! 

Tussen test en evaluatiegesprek reed ik naar Amsterdam, had daar met Bram een afspraak om te helpen klussen. Het bleek weer een van de meest gezellige en hartverwarmende bezigheden te zijn die een ouwe pa met z'n volwassen zoon kan beleven. We hebben nieuwe plinten geplaatst in hun appartement. Meten, zagen -inclusief 'verstek'- opschuren, lakken én... plakken.  Een hele onderneming waar we drie dagen hadden voor uitgetrokken. De ene al wat meer gevuld dan de andere, maar we hebben het gehaald. De optie om een wandeling te maken langsheen de route van het Amsterdams Lichtfestival hebben we deze keer niet gelicht. Het "licht" schijnt daar nog tot 22 januari e.k. en misschien zit er nog wel een snelle voortzetting van het klussen in. Wie weet dan... Deze keer hebben we de vrije momenten ingevuld met thuis lekker eten, gezellige babbels, een restaurantbezoek en een partijtje schaak. Was ook lang geleden voor mij en dus gelijk flink op m'n dak gekregen. Heb dan toch maar de camera ter hand genomen en daar wat troost in gezocht: een alternatief voor het "Festival" doorheen de ramen van de zitkamer. In de hele wirwar weerspiegelt de foto zowat alles wat er in me omging op dat moment. Ook nostalgie: onze oude en ondertussen herstelde Dual pick-up platenspeler uit 1975. Die doet het nog altijd. 

Tot zover Amsterdam. Daarna was er om het weekend in te zetten een eerste kerstfeestje: "de klein van ons klein" mocht met haar eerste kleuterklasje voor het eerst op een podium. Van een première gesproken! Een gezellige avond, buiten en dus fris tot koud, maar met warme chocomel en een lekkere pannenkoek kon den bompa er wel tegen. Bbbrrrrr.... Kleine KiKi wist van geen ophouden: mee in den defilé en dansen op de catwalk. Daarna als een echte op de eerste rij voor het podium om de zingende klassen van de lagere school aan te moedigen. Laat de zomerfestivallekes maar komen. 

Zaterdag kwam dan "De Bende van Jef" weer ten tonele. We waren uitgenodigd als gasttrainers bij een activiteit van G-Basket Geel. Coaches Rik, Gibbe en Herman én de deelnemers zorgden ervoor dat wij zowaar onze tweede jeugd leken te beleven. Het werd een super trainingsbelevenis vol met heerlijk warme contacten. Fijne respons en bij momenten geweldige interactie. Een top-ervaring die werd afgerond op een goei adres: brasserie Odette op de markt in Geel. Lekker eten, ons en onze vrouwkes aangeboden door G-Basket Geel. Merci!!! Plannen worden al gesmeed voor een volgende editie. 

Zondag werd dus inderdaad een broodnodige "rustdag". Zo zag het er aanvankelijk naar uit, maar een fikse wandeling doorheen de polder om de laatste "wittigheid" nog snel even op beeld vast te leggen... en later op de dag een uurtje op de hometrainer om de knieën weer los te maken... genoeg om 's avonds toch maar op tijd in bed te "kruipen". Wat een week...