035. Sportzomer III

HET MAG EENS iets anders zijn.  Geen juichende Italiaanse voetballers noch jubelende Tourritwinnaars vandaag, geen sakkerende voetbalcoaches noch oeverloos lullende commentatoren, geen Djokovic, geen Pogacar, geen Cavendish noch Van Aert. Ook geen ontgoochelde sjotters: niet van Engeland, Frankrijk, Duitsland, Holland... zelfs geen zwaar zuchtende Kevin De Bruyne. Vandaag gaat de verbale én fotografische aandacht naar Elise Mertens en Su-Wei Hsieh, winnaars van de dubbel dames finale op Wimbledon. Op des vaderlands virtuele sportpagina's ondergesneeuwd en bedolven onder de meest triviale voetbalweetjes, gaande van hangende transfergeruchten tot en met de resultaten van de eerste oefenwedstrijden richting het volgende seizoen en de vakantieperikelen van de uitgeschakelde Duivels. Hier bij MPSB krijgen deze twee toppers wel de aandacht die ze verdienen. Het was lang geleden dat ik nog eens voor een tennisduel met vier in de verwenzetel had plaatsgenomen. Eerlijk is eerlijk: ben pas halfweg de tweede set mee aangeschoven toen La Pola wist te melden "dat ze het niet gemakkelijk hadden" en "dat het er precies toch niet goed uitzag voor Elise". Benieuwd, dus meekijken. En zoals het alleen bij tennis kan kantelde het spelbeeld, bleef de spanning een hele gecultiveerde tijd om te snijden, keerde het wedstrijdverloop, ging het nog een keer op en af om tenslotte in het voordeel van Elise & Su-Wei uit te draaien. Schitterende apotheose die mij naargelang het einde dichterbij leek te komen  steeds verder richting het puntje van mijn zitplaats deed kruipen. Heb genoten van het sportieve, van de spanning, van de uitstraling: van een knappe tennismatch. Merci dames!!!

Als u hierboven ergens "vandaag" leest dan was dat gisteren. Toen was het de dag van de grote leegte: geen kijksport op tv. Geen tennis of voetbal, allebei wegens uitgespeeld en afgelopen, en ook geen koers wegens rustdag in de Tour. Tijd om op mijn positieve te komen en de planning van de komende kijksportperiode te checken. Ordnung muss sein, nicht? En om toe te geven dat ik er met het EK voetbal finaal toch naast zat: "The Cup goes Rome!"