021. Zoeken en vinden

APRIL GRILT ER weer op los. (Bijna) ijskoud en even (bijna) bloedheet wisselden elkaar (bijna) van dag tot dag af. Of was dat nog in maart? Het gaat snel, dat doen 'grillen' altijd. Ook die van de natuur. Het vroege Paasweekend bracht sneeuw en hagel. Zo'n bui krijgen we tijdens de vierde maand - vroeger 'grasmaand' - wel meer in onze contreien, maar dat de vlagen blijven komen en keer op keer het land wit kleuren... het gras moet af en toe erg z'n best doen om nog wat kleur te brengen in de omgeving. De schapen blijven koppig volhouden. Gelijk hebben ze, want na de buien komen de opklaringen. Altijd. Van die weersverbetering maakte de Paasvogel dan weer gebruik om te poseren voor een korte foto-shop-shoot en daarna zijn biezen te pakken. Terug naar de Eilanden, en hopelijk tot volgend jaar. Merci Julia om deze te delen! Dat ook tijdens de derde Corona-golf veel van ons dagelijks bezig zijn zich afspeelt bij en/of op de digitale schermen kan ik niet ontkennen. Kinderen van deze tijd, ook wij. Dan passeren er mededelingen bij de vleet, en met de nodige zelfcensuur en discipline tracht ik mij tot de nuttige(?), verantwoorde(?!), interessante(!) en daardoor meest aangename(!!) items te beperken. Daar was die Paasvogel er één van. Het oubollige zelfgeschreven weekoverzicht is, hoe gek het wel mag klinken, ook het gevolg van een sociaal media-contact. Volg van redelijk dichtbij de activiteiten van Olivier V., gedreven en getalenteerd ultra-loper. Zijn boek heeft mij geboeid - Merci Tom! augustus 2019 -  en nu zijn het de voorbereidingen op een nieuwe uitdaging die mij in de ban houden. Hoe ging dat vroeger bij mij toen ik mezelf prepareerde voor al die joggings en marathons? Vind nog wat logboek-materiaal uit die tijd. Moet niet echt zoeken, weet het nog steeds liggen. Om met Olivier te delen, wat ik dan ook gedaan heb: de laatste week voor mijn PR-marathon in Etten-Leur. Anno 1986. Pure nostalgie! En verder: om de pannenkoeken te versieren, de nodige energie op te doen en het oog ook wat te gunnen. Een banaan-slang met schijfjes kiwi. Lekker!! Er wordt ook aan de toekomst gedacht: online (foei!!) een serie stapelblokken aangekocht om over afzienbare tijd te gebruiken bij de training van fijne motoriek en hand-oog coördinatie van kleindochter KiKi. Misschien moest ik het voor mezelf ook al maar gaan inplannen. Niet te zwaar en veilig voor de rug. De grillige wijze waarop dit alles mij de laatste tijd heeft beziggehouden kan zowaar concurreren met de kuren van moeder natuur. De wijze raad die mij toch enig houvast en soelaas biedt in deze tijden pleeg ik dagelijks te lezen in een raamgedicht (Merci Bie!!) dat onze eetkamer siert. En dan vooral het fragment op de foto, gekleurd en gewarmd met de tinten van de late namiddagzon boven onze Polder. Zoeken en vinden, woorden en punten scoren, Scrabble...  tussentijdse forfaitscore in de dagelijkse thuisconfrontaties: 5-0 voor La Pola. Het klinkt hard, het smaakt zuur. Maar een oplossing voor deze dramatische situatie zal ik zeker "vinden"...