209. Voor Elck Wat Wils...

DIE EERSTE KLEINE ijstijd hebben we dus gehad. Goed verteerd: al beet de vriezeman dan wel af en toe in onze neus, het was niet genoeg om in paniek te raken. En we kregen er, als was het om ons gerust te stellen na al dat grijs en grauw, een paar keer zelfs mooie blauwe luchten bij. Niet overdreven, maar toch. Het was evenwel slechts een korte bevlieging. Niet genoeg (vind ik) om van een echte winter te spreken. We zien wel wat er komt, gene paniek. 

Iets heel anders nu, maar al even vertrouwd als het tussentijds weerbericht alhier: mijn lees- en kijkervaringen die voor publicatie vatbaar zijn. Deze keer komen De vrouwen van Troje  eerst aan bod. Een geschiedherschrijving door Pat Parker. Mij totaal onbekend, maar blijkbaar voelt 'la Parker' zich heel goed in dat presenteren van histories gezien door het oog van de vrouw. Mijn schoondochter was benieuwd naar wat ik ervan zou vinden. Moet toegeven, een speciaal boek. Dingen die we vroeger in onze collegejaren ook wel onder ogen kregen, maar dan zeker niet vanuit dit perspectief. Het werd wederom een uitdaging. Lezen verliep niet altijd even vlotjes, maar beetje bij beetje begon ik me toch in te leven en mijn weg te vinden in deze andere aanpak. Nog een stap verder dan hoe de illustere Jaap van den IJssel ons historiegewijs wist in te pakken bij de lessen Grieks. Hoewel het toen in de eerste plaats om de tekstontleding en gebruikte stijlfiguren van de 'Oude Grieken' moest gaan. Met veel respect, en dus inderdaad met  hoofdletters. Ik ben weer een ervaring rijker en daarvoor gaat mijn dank naar Shanthi. Merci!

Tussen de buien en vrieskou door en voor of na een familiebijeenkomst pleeg ik nog wel eens een uurtje door te peddelen op de hometrainer. Ooit in een blogistieke bevlieging omgedoopt tot HOMEO omdat er meestal een of ander apparaat bewegende beelden voor mij afspeelde. Aldus vergat ik de tijd, vlogen de calorieën eraf, tikten de kilometers vlotjes aan en groeide mijn welbevinden. Kijken tijdens het fietsen doe ik nog altijd, maar dan zijn het NBA-samenvattingen, tv-series of docu's via VRTmax of af en toe een andere sportwedstrijd. Tot ik deze week bewust weer naar een DVD heb gegrepen. Als video voor pre-historie staat dan is DVD 'middeleeuwen'. De film die ik wilde herbekijken ook: L'Ours - The Bear van Jean-Jacques Annaud. In 1988 gezien in een of andere Antwerpse bioscoop aan de Turnhoutsebaan in 't Stad. Mooi verhaal, heb genoten én... goed gefietst. 

Verder met de boekenafdeling: na het nieuwjaarsbrieven-moment in Holsbeek kreeg ik van 'ons Bie' Hebben en Zijn van Dimitri Verhulst toegestopt. Misschien iets voor u papa? Of was ze er zeker van? Heb dit boek met veel interesse en in hoog tempo uitgelezen. Iets om over na te denken. Na-filosoferen over leven en dood. Was het nu om uit te lenen of heb ik het gekregen?  Nog eens opnieuw vragen, ik bel wel. Merci, Bieke!

Wat de foto's niet gehaald heeft is de verzameling EK's die ons de voorbije week ten deel is gevallen.  EK baanwielrennen - EK kunstschaatsen - EK schaatsen lange baan - EK shorttrack... de Belgische deelnemers hebben ons landje weer een lading medailles bezorgd. En hier ten huize meerdere uren kijkgenot. Het BK veldrijden/cyclocross hebben we aan ons laten voorbijgaan. Dacht aanvankelijk dat Mathieu Van De Poel wel zou winnen, maar dat bleek niet te kunnen wegens niet 'helemaal' Belg. We zijn dan maar een oog gaan werpen op de zwemvorderingen van KiKi. Derde reeks lessen ingezet en ze doet het graag en goed. 'Kikker-vliegtuig-potlood' voor de benen. 'Pijl-klein ballonnetje' voor de armen. Flink proesten onder water... en samen gaat dat schoolslag worden. Nog efkens en dat komt goed!

Voilà, dit was het dan weer. Of euhh ja, toch deze nog snel: laat u vandaag niet vangen aan het idee van een 'blauwe maandag'. Blue Monday, naar allicht commerciële normen de meest deprimerende dag van het jaar. Niets van aantrekken, er is gewoon voor elk wat wils...