179. Gewoon genieten
Met deze wijsheid in datzelfde hoofd van mij ben ik eraan begonnen. Geen raad van tante Kaat maar een Thuyselijke slimmigheid van Mieke die perfect past bij onze huidige levensstijl en -ritme. Elke maand één weekje er tussenuit, of toch proberen. En dan geen zware doelen om na te streven. Gewoon even weg en genieten van wat zich vlakbij aandient. Afgelopen week was er zo een. Een rij dino's op een mini-strandje die gefascineerd toekijken hoe een reuze kindervoet hun pad kruist. Af en toe met de roeiboot de vijver op, maar ook wegdromen bij het idylische beeld van de aangemeerde sloep. Onder bomma's paraplu turend naar de grote karpers die deze week rust hebben omdat wij geen sportvissers zijn. De Kempense hoenders die maar al te blij zijn met de extra voederbeurten. Een schildersessie waarbij de 'hartige' Ardèche-keien van kleur worden voorzien. De wandelingen in het Graafsbos en de nieuwe voorraad aan stenen. De buit die bij een volgende artistieke bevlieging aan de beurt zal komen. En niet in beeld: de fietstochtjes langs 06-08-31-07-08-06... maar ook doorheen Zondereigen, over het Bels Lijntje, de Baarlese puzzel vol Nederlandse en Belgische stukjes, het Zwart Goor tot en met de Kolonie van Merksplas. Fietsen met een 'follow me' of op eigen houtje. Het kleine meisje wordt groot. Op de warme dagen, want die waren er, was het zalig plonsen en ploeteren in de vijver. Voor het gemak mag je dit ook zwemmen noemen. Het was gewoon een fijne week.
Dat ik dit alles neerpen terwijl Spotify mij vergast op een 60's Gold-playlist maakt de herinneringen voor mij alleen maar aangenamer. "Vakantie begint in je hoofd, bij een malse regenbui na iets teveel zonneschijn... en een ontspannend muziekje?" Merci Mieke!
Reacties
Een reactie posten