165. Beste Vrienden...

HEEL BIJZONDERE TIJDEN. Op het eerste zicht zou je dat niet zeggen want in het weer en de daar achterliggende klimatologische omstandigheden herken ik veel uit vervlogen decennia. En dus eigenlijk 'niks bijzonders'. Natte lentes, aprilse grillen die van geen ophouden weten, koude meimaanden, en een alsmaar hort- en stotende aanloop naar wat hopelijk toch nog enigszins op een zomer gaat lijken. Zo ging het ook meermaals in de jaren '70, '80 en '90 uit de vorige eeuw. Om maar iets te zeggen: ik herinner me een 'zeiknatte' junimaand waarin buiten sporten met de leerlingen nauwelijks mogelijk was. Kan er geen jaartal op plakken, maar het moet in de buurt van het meest kletsnatte basketbalkamp van Leuven geweest zijn. Steevast de eerste 7 dagen van juli en toen die keer door en door én door verregend. Gelukkig zijn al de basketbal aktiviteiten daar indoor, maar de verplaatsingen tussen slaapplaats, sporthal en Alma-restaurant... ho maar: ik zie de massa's natte spullen nog op de stapelbedden te drogen hangen. Na de voorbije warme en droge jaren is het nu even aanpassen, maar dat moesten we toen ook. Het weer: het is wat het is, en dat is het telkens weer! Om weerman-op-ruste Frank Deboosere te parafraseren. Wat de andere feiten en geplogenheden betreft die zich in mijn interessesfeer bevinden moet ik keuzes maken. Mijn aandacht ging een poos geleden uit naar het WK Snooker in Sheffield. Vaste prik, al jaren lang. Deze keer met Luka Brecel als eerste 'continental' en dus ook als allereerste landgenoot die daar de trofee en bijhorende geldprijs kon binnenrijven. Lang bleef dit niet in mijn gedachten want daar waren de eindfases in de Belgische voetbal- en basketbalcompetitie. Het ene al wat (on)overzichtelijker dan het andere, maar allebei behoorlijk spannend. Nu ben ik niet echt een voetbalkenner, dus daar ga ik me niet aan een kwalitatieve evaluatie wagen. Basketbal ligt me nader aan het hart en daar denk ik na vele jaren in diverse functies en op even zoveel verschillende niveau's op en rond de terreinen toch iets meer van te snappen. Zodanig dat ik me bij wat er zich nu afspeelt in BNXT en nationale  play-offs toch enkele bedenkingen moet maken. Spannend? Ja. Boeiend? Soms. Hoogstaand? Zeker niet. Ergerlijk? Hoe kom ik erbij om deze laatste vraag te stellen? Omdat in de eindfase een Oostendse ploeg meedraait die al jarenlang de meest onsportieve coach voor haar bank heeft dansen. Het is puur wangedrag wat hij 'showt' naast het terrein, en om voor mij totaal onbegrijpelijke redenen moet dat blijkbaar getolereerd worden. Vandaar dus: ergernis en nog slechts beperkt volgen in korte samenvattingen als Oostende in het spel is. Flauw? Misschien wel, maar het is nu eenmaal mijn keuze. Daarnaast wilde ik net als velen eindelijk de Giro-prestaties van 'de kleine' Remco Evenepoel volgen op tv. Graag zelfs, maar het budget van Sporza/vrt is naar men zegt niet voldoende om die hele ronde in beeld te brengen. Uitzendrechten te hoog en niet genoeg €€-$$-££ in de kassa... Vandaar: beelden van de eerste week en dan nog drie ritten uit week drie. Dat leek dus op het lot tarten: tegen het einde van week één zat roze Remco met corona en moest hij de ronde verlaten. Jammer, maar wel een verstandige beslissing. De betrokkenheid als kijker neemt dan een forse duik en als ook in het peloton tijdens meerdere ritten een staakt-het-vuren primeert en er weinig open gekoerst wordt... 't is ne zware stiel, met alle respect, maar er hoort ook wat spektakel bij. En dan liefst niet middels valpartijen maar door lekker aanvallend koersen. Enfin, ik heb het weer eens kunnen schrijven en dan is het meteen ook van mijne lever. Nog vier keer slapen en de tennisrackets worden bovengehaald: Roland Garros staat in de startblokken. 

'Beste vrienden' dan, zoals in de hoofding van dit schrijven. Het is me een waar genoegen om u kennis te laten maken met onze laatste ontdekking op het vlak van alcoholvrije biertjes. Een extraatje van 'Bière des Amis' vult de verzameling 0.0-bieren aan waarmee mijn leven tussentijds wordt opgevrolijkt. Waren zo'n kleine zes jaar geleden, want zolang sta ik al droog, de non-alcoholische alternatieven voor gerstenat en aanverwanten nog zeer schaars dan is daar ondertussen serieus wat verandering in gekomen. Bij deze dus mijn meest recente aanwinst binnen het gamma. En of het lekker is? Mij smaakt het prima! Ik zou zelfs spreken van een aanrader: probeer het eens. Bier voor vrienden, voor m'n beste vrienden ook in niet zo bijzondere tijden...