146. Onder het wakend oog

STOND EIND 2022 nostalgischer wijze in het muzikale teken van Leonard Cohen dan draaien hier sinds enkele dagen de cd's van heer Mark Knopfler op volle toeren. Dire Straits, solo-albums, live-concerten, soundtrack's... het kan niet op. Een ouderwetse compact disc uit het plastiek doosje halen en het verdere afspeelprotocol doorlopen voelt heerlijk gedateerd aan. Dus na mijn verzameling 'Cohen' komt nu een ruim handvol 'Knopfler' aan de beurt. Moet eerlijkheidshalve toegeven dat er ook heel wat opgevuld wordt via Spotify, fantastisch wat daar allemaal nog naar boven komt. Deze week blijft helemaal voorbehouden aan de fenomenale gitaarstijl en bijhorende composities van The Long Road over Sultans of Swing tot Romeo & Juliette en vele anderen. Het is puur genieten, smikkelen en smullen, en wat daarna komt...

Ondertussen heb ik het leesritme opnieuw wat kunnen opkrikken, en Kruispunt heeft er uiteindelijk in behoorlijk vlot tempo aan moeten geloven. De schrijver en het verhaal hebben me dan toch op sleeptouw genomen en finaal werd ik heel gewillig meegezogen in deze familieroman pur-sang. Dan nog gesitueerd in begin jaren '70: los in onzen bloemenhof. Studentenjaren van toen, Amerikaanse verhalen waar ik in die tijd niets of zeer weinig van afwist. In de vertelstijl van Franzen wordt de ene bocht al ruimer genomen dan de andere, om in een andere uitweiding dan weer veel korter van stof te zijn. De vele kronkels en wendingen in dit gezinsverhaal zijn soms even voorspelbaar als elders verrassend. Maar altijd aangrijpend en uiteindelijk een prima boek waar ik met plezier nogal wat tijd aan gespendeerd heb. Tijd die ik daarna weer wilde inhalen, want er moesten een paar klussen geklaard worden. De snoei van de dakplatanen werd stelselmatig uitgesteld tot het laatste blad gevallen was en ik het werkje stofvrij kon afhandelen. Alle antennes zijn eraf en liggen nu te wachten om verhakseld te worden. Da's er eentje voor de komende weken, niet dringend. Verder was het een puzzelen en passen om een goed moment te vinden voor de levering van 'een paar kuub' brandhout voor de open haard. Bijverwarming om de hoge gasprijzen wat te counteren. Ook dat is netjes afgewerkt en na zo'n twintig kruiwagenritten lag alles onder dak en op z'n plaats. Dus tijd om te genieten van een theetje... Merci Bie! Bekomen en uitkijken naar wat er verder zoal op de agenda staat. Afgelopen vrijdag waren dat de drie koningen, ongelofelijk wijze gasten die uit het oosten komen. Aangezien Vosselaar ten oosten van 't Stad ligt kan ik niet beter dan opnieuw teruggrijpen naar de koning der koningen: Jos C. De man die er altijd stond, waar ik als coach m'n basketbalkasteel op kon bouwen. En die nu op z'n eentje nog altijd 'Driekoningen' aankan. Zalig! Een rustig weekend is het dan geworden met op zondag een fikse polderwandeling met later naar het voorbeeld van sportkotmakker Julien R. en onder het wakend oog van de 'koningen' een namiddag sport op de buis: de zandcross in Zonhoven, schaatsen EK All-Round en een kort potje snooker. Een mens zou van minder lui worden...