EVEN STILSTAAN BIJ wat begin november op mijn pad kwam. Dat laatste ook letterlijk bedoeld. Beginnen we daar dan maar mee. Zo verloopt dit verslag meteen in niet-chronologische volgorde. Zondag ll. ging Olivier V. voor zijn 100ste marathon 'op pad'. Heb hem enkele jaren geleden leren kennen, zijn strapatsen gaan volgen, contact gehouden en dus wilde 'nonkel marrek' nog eens in levende lijve aanwezig zijn bij Oli's zoveelste. Een man met grootse plannen en projecten die hier al enkele keren aan bod kwam. Over zijn
boek en het
O-Five project van vorig jaar kom je meer te weten door op de gekleurde links hiervoor te klikken. In 2022 gaat het om 42 marathons te lopen in 42 weken tijdens dit jaar waarin hij 42 wordt. Die 100ste 'over all' was meteen de 41ste in zijn geplande reeks van 42. Die sluit hij zondag a.s. af met de marathon van Athene. Mooier kan het toch niet worden zeker?! Maar afgelopen zondag was ik dus partiëel fietsbegeleider op de lokale omloop in Lievegem, zijn woonplaats. 5 'rondjes' - zoals hij dat noemt - van 8,.. km. Dat loperswereldje mis ik al heel lang en hoewel het deelnemen zelf niet meer lukt voelt het gewoon goed om erbij te zijn. Met vrienden lopers en ook een koppel fietsers. Enkele liepen alles mee, andere dan weer de eerste of de slotronde, er werd ook interval-gewijs een rondje meegelopen en daarna wat bijgebabbeld om daarna weer op pad te gaan en de velden in te duiken. Mijn babbeltje voerde ik met Tom J., tijdens het interval maar ook al lopend. We hadden mekaar een hele tijd niet meer gezien en dus moest er wat ingehaald worden. En Olivier? Die liep de hele tijd te kletsen en te vertellen, blij dat zoveel gelijkgezinden hem kwamen ondersteunen en aanmoedigen bij zijn onderneming. De regen en de wind stoorde de lopers minder dan de oude fietser. Maar ijskoud verkrampte handen en een kletsnatte broek nam ik er graag bij. Nu nog éne keer vlammen. Hij gaat dat goed doen, en met veel plezier. Wens je alle SuXXes in Athene, H.E.L.D. ! ! !
Eerder waren we 'en petit comité' nog eens richting Poppel getrokken. Voor de vijfde keer al, en dus wordt het IJsvogeltje zo stilaan een tweede thuis. Nu met een jarige in ons midden. HBD KiKi !! Het gaat snel vindt ook den bompa. Maar als de zon ondergaat achter de vijvers in Poppel en het winteruur ervoor zorgt dat de donkerte vroeger over het land daalt... dan doen we nog een bordspel, leest er iemand voor, drinkt 'de klein van ons klein' haar flesje en gaat iedereen op tijd naar bed. En zo mag het nog een tijdje verder gaan, alleen... niet te snel. Dan rest er mij tussendoor nog tijd voor een simpel schilderijtje en toch nog een boek. Daar was ik in Poppel niet aan toegekomen. Om God weet welke reden heb ik nu teruggegrepen naar De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt. Stond blijkbaar gewoon te wachten tot ik het weer uit de boekenkast zou halen. Moet ergens beginjaren 2000 zijn geweest dat ik het voor de eerste keer las. En nu dus opnieuw, en het leest ook als nieuw. Bijzondere stijl, meeslepend verhaal. Ga er nog even voor zitten en genieten. Nu, want heb voorlopig weer genoeg geblogd...
Reacties
Een reactie posten