119. Eerste echte regendag

WAAR GAAN WE het deze keer over hebben? Het einde van de zomer, het begin van de herfst? Dat die twee dit jaar redelijk dicht bij het originele scenario blijven? Een zomer die kon tellen, met droogte om "U" tegen te zeggen en zuiderse temperaturen. Met naar het einde toe van de ene dag op de andere een herfstige omwenteling. Woensdag 14 september werd de eerste echte regendag: eentje om in te kaderen en met een heerlijk frisse temperatuurduik. Geen schaduwluieren meer in de tuin, een lichaam dat een boost krijgt van de natte afkoeling en Polo die er in z'n blote flikker een kort regendansje voor over had. Lekker!! Zalig!!!! Gelukkig geen compromiterend beeldmateriaal, en vertellen kan geen kwaad. Voor de rest een indoordag die goed was voor een fijne lees-, sport-  & kijkcombinatie. Twee kleine visjes van M.J. Arlidge. Alles in de wind en Schuitje varen zijn goed geschreven, makkelijk te lezen kortverhalen uit de reeks over inspecteur Helen Grace. Nieuw voor mij. Spannend... pageturner... mooi verdeeld over twee blokken in één dag uitgelezen. Lang geleden, lekker licht verteerbaar. Wil ik in de toekomst nog meer van lezen. Perfecte tussendoortjes. En daar omheen na twee weken rust en herstel enkele voorzichtige sessies op de hometrainer. Had de dagen voordien al af en toe een halfuurtje in alle rust gepedaleerd. Nu was er niks anders te doen en ik voelde me prima. Mocht dus iets meer zijn deze keer. Op Youtube de integrale versie van SCHOFT gevonden. Hoog tijd om Kommil Foo nog eens aan het werk te zien, zij het op een minder conventionele wijze. Zelf in drie bedrijven van een halfuur geknipt, keurig gespreid over de dag, en voor een toegewijde fan geen probleem om volop te genieten. Het werd een heel bijzondere dag vol mooie ervaringen. Nooit bij stil gestaan dat dit zomaar kon. 

De toon was 'voorzichtig' gezet, de aktiviteiten mochten stilaan weer aan bod komen. De lege vakjes in het  dagboek krijgen opnieuw wat invulling. Tijd ook om 'rooie Remco' te volgen tijdens zijn glorietocht op Spaanse wegen. Die 'kleine' kan er wat van. Af en toe rijd ik even mee op de hometrainer. Niet te fel, maar bewegen doet goed. Het weer zoekt z'n weg richting herfst, met vallen en opstaan. We zien wel wat er komt, eens moet de verwarming toch weer aan. Dat is ondertussen gebeurd en de programmatie van de thermostaat werd aangepast. Graadje minder kan geen kwaad. 

In deze periode vier ik ook mijn eerste "0.0"-lustrum. Het gaat snel, en heb er zelf nog steeds geen enkele moeite mee. Hield ik het vijf jaar geleden vooral bij water en sapjes dan is ondertussen het "0.0"-gamma behoorlijk uitgebreid. Keuze te over, en aangezien de smaakreferentie naar alcohol totaal van de baan is heb ik echt niet het gevoel iets te missen. Integendeel. Ook op die eerste echte regendag kwam de Gimber goed van pas: met heet water, in verse warme chocolademelk, een mix met appelsiensap, een extra boost in de gemberthee... En om de vrienden gerust te stellen af en toe een "nulleke" van de gekende biermerken. Klaar om m'n zesde jaar in te gaan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

244. Een warm weerzien

241. Om te koesteren

222. Er waren eens

252. Als alles samenvalt

232. Regenwater

193. Weinig tot NiX omhande(n)...

240. Teveel om op te noemen

246. Logeren bij De Droste 03.1

208. En nu...?

239. Heftige verhalen