099. Nooit alleen



    samen met ekster
    achterom kijken
    naar jou, Niké
                                          en naar die avond
                                          dat je bij ons kwam
                                          maar te snel weer ging
                                                                                                sterrenkleinkind van mijn dromen
                                                                                                voor altijd in m'n hart
                                                                                                Niké Évora     
                                                                                                                                                           vandaag word je vier
                                                                                                                                                           "kom hier, kom...
                                                                                                                                                            dat ik u draag"  ( KF )                                                                              


                                                                                                                              
                                                            Niké Évora De Mondt Peerdeman
                                                                             19 mei 2018                                                                            

                                  "geen kind dat zo aanwezig is als het kind dat wordt gemist"   (manu keirse)                                                                                      
                            




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

284. Tot de volgende

Afbeelding
HET IS GELUKT.   Een technieker bij de vliegende brigade 'Van den Borre' is ons zaterdagochtend komen depanneren. Voordeur van de vaatwasser opent en sluit weer zoals het hoort, zonder kuren of andere rariteiten. Op 't eerste zicht goed gedaan, of het blijvend gaat zijn moeten we afwachten. Alvast bedankt, Yorren. Heb de indruk dat jouw gelukte ingreep de voorbode was voor een geslaagd vervolg van de dag en een buitengewoon aangename afronding later op de avond.  Even de situatie schetsen? In een ver verleden is den deze een tijd 'actief' geweest als basketbal  trainer-coach, waarvan vijf bijzondere seizoenen in de staff van RBA, Racing Basket Antwerpen, het huidige Antwerp Giants. Naast het assisteren van de headcoach bij de eerste ploeg kon ik me ook uitleven in de opleiding van jonge talenten. Junioren, die al snel werden omgetoverd naar een beloftenteam dat in de reguliere seniorencompetitie mocht aantreden. 'Upgraden' noemen ze zoiets tegenwoordig. Het ...
Meer lezen

244. Een warm weerzien

Afbeelding
28 JULI 2024 , onze eigenste D-DAY. We hebben er naar uitgekeken, alle in aanmerking komenden per e-mail gecontacteerd, Doodle-gewijs een afspraakmoment vastgelegd en dan beginnen aftellen naar onze vierde reünie.  Oudleerlingen van 'het college' in Essen, lichting '69. Na 1994, 2009 en 2019 nu dus 2024.  Afgelopen zondag is het dan zover, de dag waarvan ik weet dat ook die weer in het geheugen zal geprent blijven.  Een meer dan koesterenswaardige herinnering zal zijn.  En dat wordt het ook. Met zeven zijn we uiteindelijk. Slechts zeven, is dat alles hoor ik u denken. En ja, we hadden zelf ook op meer respons gerekend, but so be it. Na 55 jaren hebben we al lang geleerd tevreden te zijn met wie of wat er is. Het is  ook niet zomaar een gewoon zevental, neen: het zijn de eerste zeven op de alfabetische klassenlijst van rethorica 1969 . Dat kan geen toeval zijn: 7. Het magische en/of heilige getal dat ook staat voor de compleetheid, waarbij wel eens gezegd of geda...
Meer lezen

241. Om te koesteren

Afbeelding
  EN DAN DEZE... Was het vorige keer moeilijk om te kiezen dan staat er nu éne die er kop en nek boven uitstak en nog steeds steekt. "De Calle": mijne maat, mijnen buddy, mijne sparring- en trainingsmakker, mijne vriend door dik en dun. Het eerste jaar L.O. - lichamelijke opvoeding, we schrijven academiejaar 1969-1970, is het nog stillekes en doen we allebei op geheel eigen wijze ons best om de weg te vinden in de catacomben en studielokalen van het sportkot. In die tijd... ik herhaal: in die tijd stonden er voor eerste en tweede kanners wekelijks 40 lesuren (van 60 minuten) op het programma. Netjes verdeeld: 20 uren theoretische vakken en 20 uren sportpraktijk. Het was een hele aanpassing, ook voor 'sportmannen' als wij die dachten dat ze toch al goed bezig waren. We komen uit compleet verschillende sportdisciplines en zijn ook geen gouwgenoten. De afstand kon bij aanvang niet groter zijn. Zoals gezegd: wat samenwerking betreft een rustig jaar. Dat wordt het volgend...
Meer lezen

285. Basketbal-passie

Afbeelding
EERDER DAN GEDACHT , sneller dan verwacht... We knopen nog even aan bij het vorige verslag. Bij de meer dan gezellige nabespreking van de match en de deugddoende herinneringen aan toen we samen in de RBA2-boot zaten. RBA head-coach Tony VdB uit die 'tijd van toen' staat nu aan het sportieve roer bij de Kangoeroes. Tof om hem nog eens te treffen, zeker met al die toenmalige youngsters van 'den Two'. Nog altijd zoals we hem hebben gekend: recht voor de raap, met veel schwung en spetterende humor vol dubbele lagen. Als de twee oudjes even apart staan komt hij nog met een specialleke: "Weet ge wat ik vanmorgen gedaan heb? Ben training gaan geven bij de G-basketters in Geel." Die ken ik ook, want dik twee jaar geleden zijn we met ' De Bende van Jef ' op uitnodiging een keer met hen aan de slag gegaan. "Wat een belevenis, geweldig met wat een inzet die gasten ervoor gaan." Zijn ogen blinken. Dat doen die wel eens meer van deugnieterij, maar nu om ...
Meer lezen

261. Dagen van goed gevoel

Afbeelding
NU ENKEL WOORDEN , geen beeld(en). Mijn huidig contentement behoeft geen foto's of plaatjes om het u duidelijk te maken. Met gemak zou ik er de klassieke 'duizend woorden' aan kunnen wijden. Misschien worden het er minder, maar daar zal de tevredenheid niet onder lijden. Het zit 'em dus toch in de kleine dingen, het ene al iets belangrijker en spannender dan het andere. Maar allemaal genoeg om er mee of naartoe te leven. Zitten we wel eens in een negatieve flow dan hoeven we niet lang naar woorden te zoeken: "Als er iets mis of stuk gaat dan volgt er snel een ander, en soms nog meer..." Een ongeluk komt nooit alleen en dat zullen we laten horen. Maar ik ga deze keer over een opeenvolging van fijne en gelukkige momenten die mij voldoening geven, en dát wil ik u ook laten weten. Sommige waren gepland, andere kwamen er toevallig of uit noodzaak bij en dat alles op twee goedgevulde dagen. Het begint met de voorziene halfjaarlijkse cardio-controle. Deze keer mét in...
Meer lezen

260. De jarige en de zee

Afbeelding
DAT KOMT ERVAN. Denken dat je al de tijd van de wereld hebt en daarnaar plannen maken. Om van alles en nog wat te doen terwijl je weet dat datzelfde 'alles' zal moeten wijken en je na een week mag vaststellen dat de beoogde verwezenlijkingen op de schop kunnen maar dat je ondertussen wel enorm hebt genoten van wat op je pad kwam. Dat de prioriteit van de week boven alles stond omdat er een verjaardag kon gevierd worden en dat dit op vraag van de jarige aan zee zou gebeuren. "Vorige keer was ik echt nog een baby en daar weet ik nu niet veel meer van, dus zouden we nog een keertje terug kunnen gaan? Please?!" En dan doen we dat, omdat het kan en omdat wijzelf dat ook nog wel eens willen. We trekken naar Ouddorp, op Goeree-Overflakkee (klinkt al exotisch, toch?) in Nederland.  Terwijl 'de dames' ons logement onder de organiserende handen nemen trekken bompa en kleindochter er een eerste keer op uit om 'de zee' te zien. Een zalig moment als ze van bovenop...
Meer lezen

252. Als alles samenvalt

Afbeelding
DAN TOCH. EINDELIJK is het ervan gekomen. En hoe?! Toen ik jaren geleden De acht bergen  van Paolo Cognetti in handen kreeg is dat boek heel veel voor mij gaan betekenen. Het opende m'n ogen in donkere tijden en gaf me lucht om de ademloosheid te verdragen. Merci Bram, om mij die houvast toen toe te stoppen. Het werd de start voor een reeks leeservaringen in het werk van diezelfde Paolo die me telkens veel deugd hebben gedaan. Ademen en naar boven kijken. Het maakte mij weer een ander mens. En dan kwam de filmversie waarin  Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch het beste van zichzelf hebben gegeven. Prijzen en complimenten alom, maar bij mij overheerste de schrik. Zou het geworden zijn wat bij andere verfilmingen van topboeken wel eens het geval is: een afknapper, een tegenvaller die de chemistry van verhaal en sfeer tijdens het lezen niet kan evenaren? Ruim twee jaar geleden trok La Pola naar de cinema, in gezelschap van 'ons klein'. Moeder en dochter Anke bel...
Meer lezen

246. Logeren bij De Droste 03.1

Afbeelding
ALS GOEIE DINGEN uit drie bestaan dan hoort deze er natuurlijk bij: Logeren bij De Droste . Inderdaad, onze derde keer in de '11A' bij Wemmie en Martin is ondertussen een feit. Voor ik aan het relaas van dit verblijf in Olst,Overijssel begin eerst even doorverbinden naar wat hieraan voorafging: 01.1 - 01.2   - 01.3  - 02.1 -  02.2  - 02.3 en de extra-editie met de 'mezen' . Voor wie het geheugen wat wil opfrissen volstaat een korte klik op een (of meerdere) van voorgaande fleurige hyperlinks om de daaraan gekoppelde verslagen van onze vorige escapades te herbekijken. Laat u gerust even gaan, neem er de tijd voor. Hoeft niet, het mag gewoon. Dat 'gewoon' zit al een hele tijd in mijn koppeke, al van lang voor we vertrokken. Als ik zelf al de foto's en wervelende verwoordingen van voorheen bekijk krijg ik de indruk dat alles al getoond en geschreven is en dat we zo'n superervaringen niet meer gaan overtreffen. Maar moet dat dan? Mag het niet gewoo...
Meer lezen

232. Regenwater

Afbeelding
NA DE BESOGNES van afgelopen weekend is het tijd om er eens tussenuit te knijpen. Geheel volgens plan zijn we nog een keer de grens overgestoken en vertoeven nu in Noord-Brabant (NL). Oostelbeers , echt niet het eind van de wereld maar toch...  Als naar ondertussen goede gewoonte is het  wederom een 'natuurhuisje' geworden en dus de formule die ons op het eigenwijze lijf geschreven lijkt. We rijden er op een uurtje heen, inclusief het tijdverlies bij een file wegens door wateroverlast veroorzaakte calamiteit én wat omrijden vlakbij het einddoel.  Afgesloten weg wegens wateroverlast. Er zou een belletje moeten rinkelen, maar we installeren ons zonder stress en genieten van onze eerste avond weg. Een lekker warm bad om de dag af te sluiten en een quasi perfecte nachtrust om de brug te maken naar dag één. We starten (niet te vroeg) met een gezapig rondje fietsen. La Pola heeft er de knooppunten op nageslagen en er zit een prachtig stuk bospad in... dat dus blijkbaar na enke...
Meer lezen

280. Een nieuw begin

Afbeelding
Afgelopen periode zat vol afspraken, bezigheden en ontdekkingen. Van heel gewone dingen tot min of meer speciale. Dat denk ik tenminste. Probeer er daar enkele uit te plukken en te serveren bij aanvang van het nieuwe jaar. Bij feesten als deze komen wensen van alle kanten, waarvoor dank, maar sta er blijkbaar voor het eerst wat losser tegenover. Eerder kleine dingen trekken m'n aandacht, nog meer dan vroeger. Ook dat, denk ik nu, hoort wellicht bij het oud(er) worden. Klein, gewoon, nietig, alledaags. Fiets op oudejaarsochtend even langs de apotheek, want keelpijn en snot en wie weet wat nog. Paar huizen verder komt een moeder met kindjes uit de bakkerij, broodzak gaat open, eerste verse korstjes delen en knabbelen. Blije tevreden gezichtjes. Ga daar thuis ook werk van maken. Eerst siroop voor de keel, de rest zien we volgend jaar wel. Zie en voel dat ik toch ziek word. Breng deze keer op en rond de jaarwisseling veel tijd in bed door.  Veel meer dan verwacht maar het helpt, en sa...
Meer lezen