094. Pascal(e)
HET LIJKT WEL of ik ontwaak uit een winterslaap. Dan klopt de timing, toch? Wakker geschud door de overvloed aan sport op televisie. Heb ik er voorheen geen of weinig aandacht aan besteed, geen tijd aan gespendeerd noch verloren, uiteindelijk kruipt het bloed toch weer waar het niet gaan kan. Het aanbod is meer dan ruim: koers, voetbal, snooker, NBA en dan vergeet ik er nog een paar zeker? Dus kijk ik weer wat meer. Noem het een soort sportieve wake-up call. CL kwart finales, voorjaarsklassiekers over heuvels of kasseien en hier en daar een muur. Biljarten met die 15 rode en nog 7 andere-kleuren ballen: het WK in Sheffield. Allemaal best genietbaar. Dat ondertussen de oorlogsgruwel in Oekraïne met geen woorden te beschrijven valt weet ieder zinnig mens. Daarom dat ik er in deze context maar niet aan begin.
Het paasweekend liep op z'n eind. Witte donderdag, goede vrijdag, stille zaterdag, pasen, paasmaandag... en net voor de middag een berichtje uit A'dam. Over thuishaven Hoboken dan nog : dat de mannen van de groendienst bij opruimingswerken op de fossiele resten van een mammoet waren gestoten. Ik dacht eerst aan een te late 1 april-grap. Neen, repliceert mijn zoon, het ziet er allemaal heel echt en ernstig uit. Artikel en filmpje op de site van GVA. Oké, ik was toch van plan om een rondje te fietsen dus die korte lus extra om langs het betreffende parkje te rijden kan erbij.
Reacties
Een reactie posten