092. Drie dikke vrienden

WIE MEER WIL weten over onze vorige week aan zee moet ik teleurstellen. Aangezien het recht op privacy geldt voor jong en oud blijft er weinig te vertellen. Het was een fijne week met enigzins tegenvallend weer. We waren aan beter gewoon geraakt in maart, maar goed. Aprilse grillen aan de kust, het moet kunnen. Wind en regen, dalende temperaturen, maar toch af en toe de zon en rust. Genoeg om bij regelmaat de buitenlucht op te snuiven. Geen strak programma, wel rekening houden met... nogmaals het weer. Over het gezelschap dan? Dat was wederom prima, mijn madammen doen dat goed. Wat en hoe en wanneer? Daarop moet ik u het antwoord schuldig blijven. "What happened at The Rooster by the Sea,  stays at The Rooster by the Sea." Maar misschien kan ik de knuffelende koorknapen aan het woord laten?

Mag ik u dan voorstellen? Van links naar rechts: meneer Aap, klein Aapje -hoewel die op deze foto groter lijkt- en Wolly. Naast de drie madammen deze keer mijn reisgezellen van dienst. Knuffeldieren met een missie, troosters in trieste momenten, aangevers in gesprekken, zalige side-kicks, vertellers... en dus voor het lampje uitgaat en de oogjes dicht: mooi op een rij voor de foto. Een inspirerende cast, toch? Hier volgt een samenvatting van het interview.

Dag mijnheer Aap, is er iets dat jij graag wil vertellen over ons verblijf in CenterParcs-De Haan?
Wel euhh, ... ik vond het nummer van ons huisje leuk. 239 -twee-drie-negen- in de bocht van het eerste wandelpad links als je rechts van de parking komt. Er komen daar geen auto's door en zo moest mama-Anke iets verder lopen om de spullen van KiKi van en naar de auto te brengen. Want die moest dan in het andere straatje parkeren... en ik mocht dan ook verder mee in de buggy. En er was ook...

Dankuwel, mijnheer Aap. Misschien wil Aapje ook nog wel iets vertellen? Grote kleine knAap... 
Ja, ja, ja. Ik heb heel goed geslapen in het grote bed. Op de foto zitten wij bij het lampje. We luisteren  naar de verhaaltjes, en soms praten wij mee. Of dan zingen we een liedje samen. Maar wat ik jammer vond... als de mensen naar de zee gingen om te wandelen op het strand, dan bleven wij in het huisje. Ik zou een volgende keer ook wel eens de zee willen zien, en horen en ruiken...

Dank, Aapje. En wat vond Wolly ervan?
Er is een hele leuke kinderboerderij in het park. Met kippen, varkens, konijnen, geitjes, een dikke kalkoen, twee pauwen... en schaapjes. En die had ik ook eens willen zien. Misschien wel familie van mij? Dus: mag ik de volgende keer mee naar de kinderboerderij en de speeltuin? 

Bedankt voor het fijne gezelschap, knuffels. Jullie maken mijn leven op deze gekke wereld en in knotsgekke tijden toch weer wat draaglijker. Ik heb er weer drie dikke vrienden bij.

Reacties

Populaire posts van deze blog

244. Een warm weerzien

241. Om te koesteren

222. Er waren eens

252. Als alles samenvalt

232. Regenwater

193. Weinig tot NiX omhande(n)...

240. Teveel om op te noemen

246. Logeren bij De Droste 03.1

208. En nu...?

239. Heftige verhalen