087. Kinderdromen
WAT EEN BELEVENIS. Eindelijk nog eens naar het circus. Dat was lang geleden. In mijn herinnering daal ik af naar ergens in de jaren '90 - parking Jozef Cardijnstraat, Hoboken: gaan kijken omdat het zolang geleden was en uit pure nostalgie - en eind jaren '70 - schuin over ons toenmalig thuisadres, waar nu de speelterreinen zijn aan de Harold Rosherstraat, Polderstad met twee (of één?) van onze kids toen ze nog héél klein waren - of nog veel verder terug tijdens mijn studentenjaren in Leuven op het Ladeuzeplein waar we "Eddy, Eddy!!!" scanderend een fietsende beer in de problemen hielpen - en al helemaal "back in time" naar Essen waar het circusvolk toen nog (bijna) jaarlijks in de weilanden aan de Dreef zijn tenten opsloeg en wij na schooltijd stiekem de kooien van de wilde dieren gingen bespieden... Herinneringen die zonder veel problemen terug aan de oppervlakte komen na die ene vraag, een paar weken geleden: "Heb je zin om samen naar het circus te gaan?" Ons klein, in naam van haar klein: samen naar Boxtalino Theater Circus. Domein De Schorre in Boom, waar ze "De familie Zanzani" ten tonele voeren. Een echte circusvoorstelling, in een echte circustent, met echte artiesten en een echte directeur. We hebben ervan genoten!!! Het kind in mij was weer helemaal wakker, zalig terugdromen naar al die toffe en warme momenten. "Circus": als verwijzing naar foute toestanden in lokale tot en met wereldpolitiek of doelend op organisaties allerhande die er maar een boeltje van maken al te dikwijls in negatieve zin gebruikt. Als de interpretatie zou kunnen aansluiten bij wat ik telkens ervaar in een circus. Behoort tot de fijnste momenten in mijn leven. Herinneringen, nostalgie, kinderdromen...
Zalig om te grasduinen in onvergetelijke, diep verborgen herinneringen
BeantwoordenVerwijderen