063. Het einde nadert

MET DE REGELMAAT van een verroeste pendule kom ik dan toch aan m'n derde december bericht. "Da's gene vette!" hoor ik menigeen terecht opmerken. Dat is inderdaad een mager beestje, daar niet van, maar... binnenkort is het weer tijd voor de jaarlijkse FOTO TOP12. En dan is twaalf dagen op rij een lukraak gekozen afbeelding uit mijn zelfgeschoten prentenkabinet van het voorbije jaar datgene waarmee ik u wil verrassen. Andere jaren een toetje na een meestal zeer copieus en van uitbundig veel gangen voorzien blogjaar.  Deze keer, met heel wat minder publicaties op de teller, weegt de inbreng van de fotoreeks op zich zwaarder door. Of het komt door bijna twee jaren Corona, of de leeftijd en de hang naar nostalgie iets meer zijn stempel drukt? Wie zal het zeggen? Nog enkele dagen geduld, om juist te zijn: nog twee keer slapen, en dan is het weer zover. Telkens een geknipte en bewerkte foto, voorzien van een simpel woordenspel. Meer kan ik u te dezen niet schenken. Of het moest de mededeling zijn dat het einde van 2021 zich anders heeft voorgedaan dan ik verwacht had. Minder gestroomlijnd, van meerdere ongemakken en fysieke onvolkomenheden voorzien, maar... toch weer met een uiterst positieve noot uit mijn prostatair compartiment: de Zoladex heeft ruimschoots aan de verwachtingen voldaan. Bracht m'n PSA in 3 maanden tijd opnieuw naar een zeer aanvaardbare score. Nummer 2 zit er ondertussen al in en kan hopelijk de goede trend bevestigen. Volgend jaar meer nieuws, en straks de foto's.