WEER EEN KEER op stap geweest. Naar West-Vlaanderen, de Westhoek, Veurne's deelgemeente Houtem. Nog steeds niet klaar om met een gerust gemoed de verre reizen aan te vatten. Blijven dan maar ons eigen landje exploreren. Valt nog veel te rapen blijkbaar. We zien wel waar 'de Corona' strandt. Elk schip moet ooit aan land komen. Of vergaan. Binnen (on)afzienbare tijd? Waar blijft La Pola het halen? Zaten opnieuw op het eind van de bewoonde wereld. Allerlaatste rijhuisje in een doodlopend straatje, met onze neus op de reeds kale velden. In de verte wat schaarse sporen van des mensen aanwezigheid: een boerderij met schuur, een kerktoren, een antennemast, telefoonkabels... Le vrai 'plat pays'. Dankzij een meteorologische meevaller scoren 4 op de 5 ochtenden een stralende zonsopgang. Hoe lang is het geleden dat ik met oranje ochtendgloed op m'n gezicht wakker werd? Meen zelfs te horen hoe de priemende zonnestralen tussen de houten jaloezieën kruipen. Daar is ze dan: de zon. Mooie momenten, (bijna) elke ochtend weer.
Daarnaast een grabbel uit onze activiteiten: geheel vrijblijvend, op het ritme van die zalige Westhoek en gekoppeld aan de weersomstandigheden. Met dank aan de weergoden fietsen we enkele bescheiden tochtjes bij elkaar: puur natuur, geen trapondersteuning, niks high tech, gewoon onze fiets. Rijden naar Wulveringem en gaan er het 'sprookjes'kasteel van Beauvoorde bezoeken. Maar het dorp infietsen lukt niet direct. Een lange stoet paarden, koetsen, karren al dan niet gehuifd, doen ons uitwijken naar het voetpad. Blijkt om een
Sint Hubertusviering te gaan. Zegening van honden en paarden, en de "heubkes" die mens en dier tegen hondsdolheid en razernij moeten beschermen. Een traditie die hier zeker in ere wordt gehouden. Lopen even de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart kerk binnen. Waarom doet een mens dat toch? Ik ontsteek er een paar kaarsen: voor geluk, gezondheid en voorspoed van familie en vrienden. Grijp terug naar ver vervlogen tijden en gewoonten. Eén klak is er achtergebleven na de dienst. Zou de eigenaar ze ondertussen al gemist hebben? Het was zo'n prachtig weer die dag. Iets verder in de straat staat
'Jules' met zijn hond. Wat doet die hier? Kwam hem eerder dit jaar al eens tegen in
Poppel. Fijne kerel. Merci
Annemie Berebrouckx, voor je knappe verhaaltjes. Op de terugweg komen we langs de pastorie van Houtem. Was tijdens WO I enkele jaren het hoofdkwartier van Albert I. Nu ingepalmd door een deel van de plaatselijke kattenpopulatie. Charmant beeld. Een andere prent waar ik niet omheen kan: 'Sinterklaas' in wit marmer, gespot tijdens een bezoek aan de Sint-Niklaas kerk in Veurne. Daar beklimmen we ook de toren om een stuk van de Westhoek vanuit de hoogte te kunnen bekijken. Kijk daar: Leisele, en Hondschoote, Houtem, De Moeren, Bulskamp, Wulveringem, Izenberge, Steenkerke, Wulpen... Niet dat ik ze weet liggen, maar de richtingen worden boven op de ballustradestenen mooi aangegeven. Thuis in de Westhoek. Beneden heel even tijd om Sportkot-kameraad Julien te groeten. Dat gaan we later nog eens 'vet' overdoen, als 'de Corona'... en wij dat alles goed hebben doorstaan. Over dit bezoek valt nog wel een en ander te vertellen, er zijn ook nog wat 'beeldekens'. Toch maar even om geduld verzoeken, de blogger van dienst beleeft drukke dagen. Geen nood echter, deel II komt er eerstdaags aan.
Reacties
Een reactie posten