023.Echte Beren

NA DE EERSTE prik verblijven we voor de derde keer bij Sophie en Frederic in Houtave. Nummer acht in de reeks maandelijkse korte 'uitvluchten' in eigen land. Dicht bij de zee: wind, zon, mist, ademloze stilte. Van alles wat en tot hiertoe geen regen. Hebben de fietsen bij en bollen 'puur natuur' onze beperkte kilometers. Rust en kalmte in de weilanden, polders en moeren. En toch heel wat te zien en te beleven. Ik geef een voorbeeld: dag 1, langs het kanaal Brugge-Oostende. Wat 'zien' ik? 4 stipjes aan de overkant, lopers, pittig tempo. Het zal toch Olivier niet zijn, een extra training in voorbereiding van zijn O-Five event begin augustus? De fietsbel, reactie, roepen, groeten, niet goed verstaan. Iets verder is er een brug, ik rijd door en steek over. Opwachten, foto's in het voorbijlopen, achterna en meerijden, een kort babbeltje. Britten, vertrokken in Amsterdam en willen in 10 dagen de 500 km naar Londen lopen. Voor het goede doel, en omdat een jongmens toch in beweging wil blijven. Elke dag zo'n 50 km en dan nog twee keer de boot: overzet Westerschelde en die van het Kanaal. Geweldig respect. Begeesterende ontmoeting. 's Avonds vind ik hen op Facebook en later ook hun website. Wat een verhaal! Ben er nog wel een tijdje zoet mee en het laat me niet los. Donatie is gebeurd, en niemand houdt u tegen om hetzelfde te doen. Uit hun dagelijks verslag onthoud ik 'the pain cave'...  en een heleboel peptalk om elkaar aan het lopen te houden. Schitterende prestatie, "heroes"! Beren...

Reacties

Populaire posts van deze blog

244. Een warm weerzien

241. Om te koesteren

222. Er waren eens

252. Als alles samenvalt

232. Regenwater

193. Weinig tot NiX omhande(n)...

240. Teveel om op te noemen

246. Logeren bij De Droste 03.1

208. En nu...?

239. Heftige verhalen