055. In Memoriam Jef De Koster

HIJ WERD 52. 25 jaar geleden. En hij blijft sinds die verjaardag in 1996 voor altijd 52. Ook al zou hij nu 77 geworden zijn. Niet dus. Mijn grote voorbeeld, leraar, mentor, vriend, kameraad, broer... Herinneringen aan "dé" Jef blijven tussentijds de revue passeren. Daarbij spelen de regelmatige bijeenkomsten van de naar hem genaamde "Bende vàn..." een belangrijke rol. Corona strooit ook hier roet in het eten maar kan de eenheid niet breken. Hoe zou hij deze tijden trouwens beoordelen en doorleven? Internet heeft dan toch zijn goede kanten: we gedenken online. Het bindmiddel is "basketbal" en bij nader inzicht ligt een belangrijke basis voor ons netwerk in de Leuvense Basketkampen. Daarom als achtergrond een bescheiden selectie uit het fotobestand van toen. Hoe vriendschappen gekneed werden. Grappen en grollen, samen door een muur, voor elkaar door het vuur. En Jef met een mijmerende, to-the-point relativerend minzame blik... Dank voor "zijn" foto, Iris.



Reacties

Populaire posts van deze blog

244. Een warm weerzien

241. Om te koesteren

222. Er waren eens

252. Als alles samenvalt

232. Regenwater

193. Weinig tot NiX omhande(n)...

240. Teveel om op te noemen

246. Logeren bij De Droste 03.1

208. En nu...?

239. Heftige verhalen