051. Van nu en lang geleden

TIJD VOOR BOEKENNIEUWS. Tussen de geschenken voor mijn 70ste jaarwende ook die vanwege m'n eigenste Pola: een stapeltje boeken. En of ze har'en pappenheimer kent! De Stoop, Bregman en Verhulst kwamen hier eerder al aan bod, maar nog is het niet gedaan. Voorbije week kwam ik eindelijk aan het eerste schrijfsel van Ine Van Wymersch toe. Als je wieg op drijfzand staat. Zat ook in het pakket. Een heel bijzonder verhaal, boek, concept. Het ligt niet zomaar voor de hand en al evenmin in de directe verwachting dat een nog 'jonge' -Ine is net 40- procureur des Konings, voorheen parketwoordvoerster en jeugdmagistraat, een boek gaat schrijven. Ze deed het dan ook niet zómaar, er was een heel speciale reden voor nodig. Iemand vind na lang zoeken en aandringen in Van Wymersch een mogelijkheid om haar levensverhaal op te schrijven en het later -als 'alles' achter de rug is- door te geven aan haar kinderen. Want dat is de voorwaarde om in deze aangrijpende context het finale fiat te krijgen en over te gaan tot euthanasie. Ondraaglijk psychisch lijden. De aanvraag is al goedgekeurd door drie psychiaters, maar de brief die uiteindelijk een heel boek zal worden is de ultieme vereiste. Dát boek heeft me bij de strot gegrepen en drie dagen lang vooruit gesleurd doorheen het verhaal/verslag. Meer wil/kan/mag ik er hier niet over kwijt. Of toch dit nog: in samenspraak met de hoofdpersoon zijn er ook geluidopnames gemaakt waaruit een podcast werd gedistilleerd. Heb net deel I beluisterd. Vind het boek beter, veel sterker, grondiger, aangrijpender. En toch ga ik verder luisteren. Opnieuw, en verder. Wie me een beetje kent weet wat er nu volgt: dit boek is een absolute aanrader!! Merci Niekol.

Een ander kaliber, een ander tijdperk, een ander verhaal, en toch... Nog steeds voor diezelfde verjaardag kreeg ik symbolischerwijs een Hemingway-vertaling cadeau uit, jawel: 1951. Across the River and into the Trees  'Over de Rivier en onder de Bomen'  een mij totaal onbekend werk van de wereldberoemde schrijver. Tijdens de lezing in het verhaal komen viel me zwaar. Dat ligt mogelijks aan de vertaling, of -en die kans is minstens even groot- aan mijn te beperkte kennis betreffende het leven en werk van de heer Hemingway. Had wel weet van zijn verfilmde klassieker The Old Man and the Sea, een overblijfsel uit m'n collegejaren. Net als Death in the Afternoon, een werk dat toen ook wel eens ter sprake kwam denk ik. En bovendien voor mij heropgefrist tijdens een bezoek aan Pamplona en het bijwonen van de stierenrennen aldaar. Nam me toen voor dat boek helemaal te lezen, maar zoals het met voornemens wel eens gaat... Nu ik deze achter de kiezen heb (hoe verder ik me door het boek ploegde, hoe meer het me aansprak, hoe beter ik iets ging snappen van de inhoud...) ga ik bij tussenpozen nog wel eens iets lezen van en over deze schrijver. Om te beginnen de hele wikipedia-pagina die aan hem gewijd is, met verwijzingen en uitbreidingen. En dan is er het 'voornemen' om me tussentijds op een van zijn werken te smijten. Helemaal Hemingway denk ik dan maar. Wat ik hier zeker niet mag vergeten: mijn oprechte dank aan vriend 'Nolle' om me op deze manier weer even in de richting van het oudere leesspoor te leiden. 

Ook namens de schrijver van dienst,