217. Extra - Schrikkel - Bonus

KOMT IE WEER: 29 februari, oftewel de 'schrikkeldag'. De vierjaarlijkse greep uit de trukendoos waarmee onze kalender in de maat van de aardse zonne-omwentelingen wordt gehouden. Of hoe moet ik het anders uitleggen met mijn beperkt agricultureel verstand? Onze voorvaderen hadden al lang door dat er iets niet helemaal klopte als er afspraken op langere termijn gemaakt werden. Al dan niet godsdienstige feestdagen moesten bij herhaling (jaar na jaar?) op vaste momenten gevierd worden. Maar als de natuurelementen en het zonnestelsel er blijkbaar anders over 'dachten' dan moest daar een mouw aan gepast worden. Chinezen, Azteken, Babyloniërs, Etrusken, Grieken en Romeinen... allemaal hebben ze als het nodig was gepuzzeld en geschoven met maanden, weken, dagen om de trein van de geschiedenis min of meer stipt te laten rijden. Alleszins stipter dan onze NMBS-vehikels. Julius Caesar liet voor het begin van onze jaartelling al werk maken van enkele ingrijpende aanpassingen teneinde het jaar 'nul' op tijd te laten starten. Blijkbaar niet doortastend genoeg, want paus Gregorius smeet er vele eeuwen later nog eens een batterij episcopale medewerkers tegenaan die met de inmiddels bijgestuurde wetenschappelijke gegevens en metingen een volgende correctie doorvoerden. Het is daar toen een hele poespas geweest want, zoals wel eens meer gebeurt in wetenschappelijke kringen, waren de verschillende partijen het niet altijd eens met elkaar. Naargelang de onderzoeksstrategie en ingevoerde data spreekt men over een siderisch, tropisch of anomalistisch jaar. Waar dat voor staat is in zeer beknopte bewoordingen terug te vinden in deze LINK. Het gaat 'em dus over de '365 dagen in een jaar' waarover men het na lang overleg was eens geworden. De tijd die we nodig hebben om met onze aardbol één keer de baan omheen de zon te ronden. En dat het dus eigenlijk iets meer is dan 365, dat er jaarlijks ongeveer 6 uur moet bijgeteld worden. Dat men 4 keer 6 uren bijeen kan sparen om een extra dag te vullen. Dat was na de Juliaanse, werk voor de Gregoriaanse kalender waar in de jaren 'deelbaar door vier' een extra dag werd bijvoegd. In de kortste maand, februari. En alzo, zonder dat zij daar toen al enige notie van hadden, om de vier jaar ook onze 'Tournée Minérale' met een dag verlengden.  Maar dat was niet alles: het gaat namelijk over 'ongeveer' 6 uren. Voor de finesse verwijs ik andermaal naar de 'LINK'. Gevolg daarvan was dan weer dat de eeuwjaren enkel de schrikkeldag zouden krijgen als ze deelbaar zijn door 400. Het is een geweldig telwerk, boeiend zelfs om dat op je vingers en dus op ouderwetse wijze uit te vlooien. Maar nu zou het moeten kloppen. Merci Julius, Gregorius en zoveel anderen om ons op ordentelijke wijze doorheen de kalenderjaren te sluizen. 

Om deze extra-dag in 'extra'-stijl aan te vangen heb ik me vanochtend op de Spotify-pagina begeven om van m'n eigen 'Absolute Favorieten Marrek'-playlist te genieten. Arvo Pärt, Kommil Foo, Angelo Badalamenti, Stef Bos, R.E.M., Derek, Raymond, Yevgueni, The Beatles, The Temper Trap, Pink Floyd... waarna het Spotify-algoritme er nog een bijpassend verlengstuk aan breit. Heerlijk! Nu ik toch 'in the mood' ben, en om mij tijdens het schrijven van dit epistel te verblijden: de 'bonus'.  Op hetzelfde kanaal heb ik de speellijsten en albums van Omar Enfedaque aangeklikt. Hemelse piano- en andere muziek. Pas vorige zomer 'ontdekt' na een gouden assist van Anke. Waarvoor dank. Alzo wordt mijn negentiende schrikkeldag op deze aarde gevuld met mooie klanken. Ik voel me een gelukkig mens. Ben het dus ook. Denk ik...