Marco Polo Strikes Back

JANUARI IS VERGANGEN , uitgewaaid, verregend, hier en daar deels ondergelopen, kort samengevat: het is voorbij en 't heeft zijn sporen achtergelaten. In Amerika is koning Trump er nog eens aan begonnen: in mijn ogen is die te gek om los te lopen maar ook, en dat vind ik nog erger, een gevaarlijk heerschap dat zich omringd weet door geestesgenoten die het er vast niet beter op gaan maken. We zullen het wereldwijd ondervinden en ik kan alleen maar hopen dat er mensen zijn die daar een antwoord op hebben en de boel wat in toom kunnen/willen houden. Tegelijk kijk ik met grote ogen naar wat er zich al 7 maanden lang afspeelt in ons kleine Belgenland. Als je straks voor de 18de keer naar de koning mag om verslag uit te brengen over de regeringsonderhandelingen... Mag je hem dan bij de voornaam noemen, tutoyeren, uitnodigen voor een informele babbel in 't café op de hoek van de Wetstraat? Ben je dan vrienden geworden, misschien wel voor het leven? Of zal het dan gewoonweg genoeg gewee...

DE GEMEDIATISEERDE WINTERDIP. Zeg maar gerust in even hoge mate gecommercialiseerd, want daar draait het uiteindelijk om. Weer een reden om de mensen aan te zetten tot kopen van… vanalles en nog wat. Geen verwijt aan de mensen die kopen hoor, en maar een heel klein beetje aan zij die van 'het moment' gebruikmaken om hun verkoopcijfers wat op te krikken en bij te spijkeren. Maar de weg die we aan het bewandelen zijn om middels troost- en opportuniteitskopen onze tijdelijke gelukzaligheid in te palmen lijkt me niet de ideale. Enfin, 't is maar een gevoel hé. Een gevoel dat me een beetje kietelt wanneer het om massaal uitgelokt koopgedrag gaat. Soit, als mensen denken dat Blue Monday-shoppen hen van de al dan niet aangeprate winterdip kan verlossen dan moeten ze dat maar doen.  Of niet, of anders.. . Ook ik heb me laten gaan bij het aankopen van enkele late nieuwjaarscadeautjes. Eén en twee stonden op de lijst voor m'n petekinderen, maar dan was er nog eentje... kon het n...

"WIE HET KLEINE niet eert is het grote niet weerd." Daaraan zullen de sneeuwliefhebbers hier te lande zich voorlopig moeten optrekken. Moet al terugkijken naar vorige week: een beetje koude, een beetje sneeuw, en verder niks. Ja, het was ook glad en dus heel vervelend voor wie er des morgens te voet, op de fiets of hier en daar zelfs met de auto doorheen moest. Maar niet voor mij: op rust gestelde met ruim een decennium ervaring en gelukkig spreekwoordelijk volger van ene Wout Van Aert alsmede aanhanger van zijn vermaarde quote "Ik moet just niks" . Kon me de luxe veroorloven om achterovergeleund en vrij ontspannen van achter het raam de situatie te overschouwen en vast te stellen dat tegen de tijd dat er in deze een idee zou opborrelen om over te schrijven... er van sneeuw geen sprake meer was. Het is dus nog niet voor deze keer. Over wat dan wel? Dat 'de dames' er met z'n drieën op uit trokken om te genieten van een prachtige circusvoorstelling en dat...

Afgelopen periode zat vol afspraken, bezigheden en ontdekkingen. Van heel gewone dingen tot min of meer speciale. Dat denk ik tenminste. Probeer er daar enkele uit te plukken en te serveren bij aanvang van het nieuwe jaar. Bij feesten als deze komen wensen van alle kanten, waarvoor dank, maar sta er blijkbaar voor het eerst wat losser tegenover. Eerder kleine dingen trekken m'n aandacht, nog meer dan vroeger. Ook dat, denk ik nu, hoort wellicht bij het oud(er) worden. Klein, gewoon, nietig, alledaags. Fiets op oudejaarsochtend even langs de apotheek, want keelpijn en snot en wie weet wat nog. Paar huizen verder komt een moeder met kindjes uit de bakkerij, broodzak gaat open, eerste verse korstjes delen en knabbelen. Blije tevreden gezichtjes. Ga daar thuis ook werk van maken. Eerst siroop voor de keel, de rest zien we volgend jaar wel. Zie en voel dat ik toch ziek word. Breng deze keer op en rond de jaarwisseling veel tijd in bed door.  Veel meer dan verwacht maar het helpt, en sa...

VIJFTIG TINTEN GROEN , daar wil ik het wel voor blijven doen: U allen het allerbeste toegewenst voor het nieuwe jaar. "En nog veel meer..." voegen we er in de euforie van het feestmoment dan wel eens aan toe. Maar moet dat echt? Heb ondertussen geleerd dat het met wat minder ook al fijn kan zijn, dat "less is more" ook echt z'n waarde heeft en dat we ons best niet alsmaar laten opjagen om te gaan meehollen in de ratrace.  Dus voor 2025 mijn beproefde wens, geleend - gekopieerd - gepikt... van en/of bij de heren Kommil Foo Walsschaerts Mich & Raf. Waarvoor dank! Kom hier dat ik u draag kom hier dat ik u aan m ijn borst druk  kom aan mijn h art, dat ik mijn hand haal door uw h aar  dat ik u kan vragen of ge i ets wilt drinken koffie misschien, e ventueel een glas wijn  en dat gij d an kunt zeggen dat ge liever alleen w ilt zijn da's ook goed  of dat gij aan mij vraagt of ik iets wil drinken want misschien h eb ik wel zin om te praten om te vertellen wat er...