Marco Polo Strikes Back

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HIER ISSEM DAN : mijn laatst uitgeschreven tekstuele prutserij van het lopende jaar. Snel nog, want de tijd dringt. Er komen nog wel twee volle weken aan, maar daarin zitten als naar gewoonte de twaalf foto's waarvan ik denk dat ze mijn jaar kleurden. Elke dag één en telkens een even losse als ultra-korte bedenking erbij. Verder niks. Da's dus nog twee keer slapen, maar vandaag is het tijd voor 'nu'. Afgelopen week werd na wijs beraad en ampel overleg alsnog een kerstboom(pje) binnengebracht. Snelle, vlotte én vriendelijke aan huis bestelling. Waarvoor dank aan de 'patron' van Primavera . Eerst het sparretje wat op adem laten komen en dan tijd om 'hem' te versieren. Da's werk voor La Pola, met liefde en toewijding. Aanschouw het resultaat hierboven: mooi toch! Ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn meest recente leeservaringen of plannen daartoe tegen die feestelijke achtergrond te posteren. Er liggen de ' Klokjes' van Mieke Thuys, inspi...

OPNIEUW EEN GAT in de blogtijd. Excuus: ik had weer van alles en tegelijk weinig tot helemaal niks om handen. Een reeks zogezegd 'gevulde' dagen met to do’s die er soms wel maar even vaak niet toe doen. De kleintjes eerst, de grote naar achter schuiven. Typisch en herkenbaar? En dan is er een telefoontje van ‘ons (oudste dochter) Bie’. "Wij gaan overmorgen naar het Concert van KF, in ‘t Gasthuis in Aarschot." Ok, tof. Geniet ervan. Maar er was een vriendin die belde dat zij niet konden gaan. Kaartjes dus voor een eigenlijk-feitelijk uitverkochte voorstelling. Niet twijfelen, doen. Samen gaan genieten. Wij dus in de winterse donkerte doorheen een voor ons onbekend stukje Vlaams-Brabant naar het voor de gelegenheid  feeëriek 'kerstig' ingepakte Aarschot. Parkeren aan de rand en kuierend door en langsheen de kerstverlichtingen naar de plaats van afspraak: 't Gasthuis . Bij de vrijgekomen plaatsen zat ook 'A1', het equivalent van de 'A16' die ...

UIT DE STILTE die gedurende een tiental dagen heeft geheerst op dit podium mag afgeleid worden dat La Pola & Polo andermaal hun biezen gepakt hebben en het huiselijk nest hadden verlaten. 'Hadden'... inderdaad, want ondertussen zijn we alweer neergestreken op ons vertrouwde thuisadres. Maar dus toch even zeggen waarheen de escapade ons deze keer leidde. 'Diessen' of all places, naast Lage Mierde en aanpalend aan Middelbeers. Twee plaatsen waar we eerder al eens vertoefden. We, maar in zonderheid mijn eega, wisten dus enigzins wat ons te wachten kon staan. Het water was met bakken uit de hemel gevallen en dat hebben we geweten. Vooral de laatste puur-natuur kilometers van de heenrit stonden in het teken van ploeteren en modderen. De auto verdiende meteen een reservatie bij de carwash. Maar het ging beter worden: zon, dus heldere lucht, dus ook een pak kouder. In geen van beide gevallen zijn we dan nog erg geïnteresseerd in fietsen. Die bleven dus thuis, het zou wan...