Marco Polo Strikes Back

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  JA OF NEEN?  Schrijf ik er nog eentje of laat ik het zo voor dit kalenderjaar? Het wordt toch stilaan tijd om af te ronden denk ik nu bij m'n Essense 'eigen'.  Aan het huidige schrijf- en publicatietempo moet dit meer dan waarschijnlijk de laatste 'tekstuele' blog van dit kalenderjaar worden. Daar kan ik mij wel in vinden, ook al mag er recentelijk hier en daar enige twijfel over gerezen zijn. Dat tijd nemen om eens rustig onderuit te zakken voor het huiselijke haardvuur, met de voeten in een gloednieuw paar antieke 'bompa-sloefen' soms wonderen kan doen voor en met een mens geef ik hier mee uit eigen ervaring. Als rust de weg wijst naar berusting, zonder negatieve bijklank. Geen drukte om wat had kunnen zijn maar niet geweest is, aanvaarding van de zelfgekozen kalmte en de stille weg. Niet jachten en geen jagen, weinig moeten en meestal mogen. Na een half uurtje vielen mij de schellen van de ogen en zag den deze het weer helemaal zitten. 2023 mag dan al e...

HET MAG DUIDELIJK zijn: de blogsels kosten mij de laatste tijd meer moeite dan voorheen. Ik tikte bijna "dan ooit", maar dat zou de objectieve waarheid dan weer geweld aandoen. Toch kan ik er niet omheen dat het de laatste maanden maar een mager beestje is bij MPSB. Aan de meetbare drukte kan het niet liggen dacht ik. De kletsnatte weken, die bij ons dan nog meevielen in vergelijking met wat -ik zeg maar iets- de Westhoekers te verduren kregen, hebben er immers voor gezorgd dat de activiteitenkalender er maar dunnekes bijstond. Het waren stille tijden en als het niet echt moest, en wat moet er hier wél echt, dan kwamen we de deur niet uit. Af en toe iets droger, tussendoor een waterzonnetje... dat kon ons dan wel weer naar buiten lokken voor een wandeling in onze polder. Maar verder niX om over naar huis en ook niet in deze blog te schrijven. Of het moest zijn dat mijn medisch rapport deze leemte kan opvullen? Bij de half-jaarlijkse cardiocontrole/-test kreeg ik goede punten...